ေခ်မြလိုက္

ခ်စ္စုသဲသဲ အရမ္း အံ့ၾသသာြ းသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းတို႔ ေခၚသြားတဲ့ ဒီ ကလပ္က သူထင္ထားတာထက္ ပိုသားနားေနလို႔ ။ ပိုရွိုင္းေနလို႔ ။ သားသားနားနား ဘဲေလးေတြလည္း တပုံႀကီး ေလ .. ။ခ်စ္စုသဲသဲ အတြက္ ဒီ ဇုံ ( Zone) ဆိုတဲ့ ကလပ္အသစ္ ေနရာအသစ္က အထူးအဆန္းေတြ ခ်ည္း။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို ေနရာမ်ိဳး ရွိသည္ဆိုတာ ခ်စ္စုသဲသဲ အခု ကိုယ္တိုင္ ေရာက္ဖူးမွ သိသြားသည္ ။ နိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ တခုကို ေရာက္သြားသလို စိတ္ထဲမွာ ခံစားလိုက္ရလို႔ ။

“ ခ်စ္စု ” “ ဟင္ ..ဘာလ.ဲ .ေဟမာ ”

“ ဟိုမွာၾကည့္ ..အရမ္းလန္းတယ္ ..”

“ ဘယ္တေယာက္လဲ ..ေဟမာ ..”

“ ဟိုမွာေလ ..ေစာေစာက ဘရိတ္ဒန႔္စ္ကတဲ့ ဟို ပိုးဟတ္ျဖဴေလး နဲ႔ ေတာ္ကီပြားေနတဲ့ဘဲ ...”

ေဟမာေငြႏွင္း ျပတဲ့ဘဲကို ခ်စ္စုသဲသဲ ေတြ႕ၿပီ ..။ အိုး ။ ေဟမာေျပာတာ ဟုတ္တယ္ ။ ဘကဲ အလန္းစား ။ ဝတ္တာကလဲ လန္းသည္ ။ဆံပင္ပုံနဲ႔ လူပုံက ဗီဒီယိုမင္းသား ေအာင္ရဲလင္းလို ဒီဇိုင္း ။ ဘရိတ္ဒန႔္စ္ကတဲ့ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ စလင္းေလးနဲ႔ ေတာ္ကီေတြ ပြားေနတာ မရပ္မနား ..။

ၾကည့္ေနတုံးဘဲ သူ႔အနားကို ေစာ္အလန္စားေလးေတြ ၀ိုင္းလာသည္ ။ ဟြန္း..ေကာင္မေတြကလဲ မိုက္တဲ့ ဘဲဆို အရွက္မရွိ ၀ိုင္းအုံေနၾကတယ္ ။ သူမ်ားေတြကို ေျပာသာ ေျပာရတယ္ ...ခ်စ္စုသဲသဲလဲ ဒီဘဲေခ်ာေခ်ာကို မၾကာ ခဏ ၾကည့္မိေနသည္ ။ သူ႔ကို လူေတြရႈပ္ၿပီး မေတြ႕ေတာ့ရင္ ခ်စ္စုသဲသဲ လိုက္ရွာမိေနသည္ ။

ေဟမာေငြႏွင္းရဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိမိဦး မိတ္ဆက္ေပးလို႔ သူတိ့ု ေခ်ာင္းငမ္းေနတဲ့ အလန္းစားဘဲ နဲ႔ ေဘာ္ဒါ ျဖစ္ၾကရသည္ ..။ သူ႔နံမည္က ဖရန္ကီမိုးျမင့္ ....တဲ့ ။ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးႀကီးတေယာက္ရဲ့ သား တဲ့ ။ မိမိဦးနဲ႔ ဖရန္ကီက အေဖခ်င္းသိၾကခင္ၾကလို႔ သူတိ့ုအိမ္ကို မိမိဦးက ေရာက္ဖူးသည္ ။ မိမိဦး မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ ဖရန္ကီမိုးျမင့္နဲ႔ ခ်စ္စုသဲသဲ လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္ၾကေတာ့ သူ႔လက္နဲ႔ ခ်စ္စုလက္ ထိေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ ခ်စ္စုတကိုယ္လုံး ရွိန္းရွိန္း ဖိန္းဖိန္း ျဖစ္သြားသည္ ။ ၾကက္သီး ေမြးညင္းေတြ ထသြားသည္ ။ စုးရွတဲ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြရဲ့ ဒါဏ္ကို ခ်စ္စုသဲသဲ ရင္မဆိုင္နိုင္ဘူး ။ သူ႔အၾကည့္ေတြက စူးစူးရွရွႀကီးနဲ႔ ...။

ခ်စ္စုသဲသဲရဲ့ တကိုယ္လုံးကိုသူ အဝတ္မပါဘဲ ေတြ႕ေနရသလိုႀကီး ။ ဇုံကလပ္ ရဲ့ မန္ေနဂ်ာႀကီးက ဖရန္ကီမိုးျမင့္ ကို ျပာျပာသလဲ ဆက္ဆံသည္ ။ ဘာလိုလဲ တခ်ိန္လုံး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ။မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးဘဲ ျဖစ္မည္ ။ တခ်ိဳ႕ ဇုံကလပ္ ထဲကို ဝင္ခ်င္ၾကေပမဲ့ လူျပည့္ေနၿပီ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့အျပင္ တုတ္ခိုင္တဲ့ လူႀကီးတေယာက္က မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ အေပါက္ဝက ေစာင့္ၿပီး ေပးမဝင္လို႔ ဝင္ခြင့္မရၾကဘူး ။ ေဟမာေငြႏွင္းနဲ႔ မိမိဦးတို႔နဲ႔ အတူတူလာလို႔ ခ်စ္စုသဲသဲတိ့ုကို ဇုံကလပ္က မန္ေနဂ်ာႀကီး ကိုယ္တိုင္က အျပင္ကို ထြက္ႀကိဳခဲ့တာ ။

ဖရန္ကီမိုးျမင့္က မိမိဦးကို ေနာက္ေျပာင္ၿပီး မုမုအီး လို႔ ေခၚသည္ ။

“ မုမုအိီး..အိမ္လာလည္အုံးေလဟာ ..နင့္သူငယ္ခ်င္း ပါ ေခၚခဲ့..ငါ့အမိ ္မွာ ပူးဆိုက္ပါတီ ရွိတယ္..ဒီဆက္တေဒး ”

လိ့ု မိမိဦးကို ေျပာလိုက္သည္ ။ မိမိဦးရဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ခ်စ္စုသဲသဲကို ဆိုလိုတာမွန္း ခ်စ္စုသဲသဲေရာ တျခား ေဘာ္ဒါေတြေရာ သိလိုက္ၾကသည္။ ဖရန္ကီမိုးျမင့္သည္ ေတာ္႐ုံေစာ္ကို အဖက္လုပ္ၿပီး စကားေတာင္မေျပာဘူးလို႔ မိမိဦးက သူတျခားဖက္ကို ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေျပာျပသည္ ။ ခ်စ္စုသဲသဲကို သ ခင္မင္ခ်င္လိ့ု ဖိတ္တာလိ့ု ေျပာျပသည္။ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္စုသဲသဲသည္ ေဟမာေငြႏွင္း ေခၚသြားလို႔သာ ဇုံကလပ္လ ိုေနရာကို ေရာက္ဖူးရတာ ။ ခ်စ္စုသဲသဲသည္ ေဟမာေငြႏွင္း. . မိမိဦးတို႔လို လူဂုဏ္တန္ အသိုင္းအဝိုင္းက မဟုတ္ဘူး ။

ခ်စ္စုသဲသဲ အေဖက အစိုးရဌာနတခုက အရာရွိတေယာက္ ျဖစ္ေပမဲ့ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ ဆုံးသြားတာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေလာက္ရွိၿပီ ။ ခ်စ္စုသဲသဲရဲ့ အေမနဲ႔ အမႀကီးတိ့ုက မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ တဆိုင္ဖြင့္ထားသည္ ။ ခ်စ္စုသဲသဲ တိ့ုသည္ အေဖရွိတုံးက ေနခဲ့တဲ့ တိုက္ခန္း ေကာင္းေကာင္းမွာေတာင္ မေနနိုင္ၾကေတာ့ဘ ဲေစ်းေပါတဲ့ ၿမိဳ႕သစ္က တိုက္ခန္း ေသးေသး ညံ့ညံ့ကို ေျပာင္းခဲ့ၾကရတဲ့အထိ အိမ္စီးပြားေရး အေျခအေနက က်ဆင္း နိမ့္ပါးခဲ့သည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းနဲ႔ ခ်စ္စုသဲသဲတို႔က အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝထဲက အရမ္းခင္မင္ တြဲခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သည္ ။ မိမိဦးနဲ႔က ေဟမာေငြႏွင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခင္မင္ၾကရတာ ။ မိမိဦးက ခ်မ္းသာတဲ့ မိဘ အသိုင္းအဝိုင္းက ျဖစ္ေပမဲ့ ေဟမာေငြႏွင္းလိုဘဲ ေဘာ္ဒါစိတ္ရွိၿပီး အဆင့္ အတန္း ခြဲျခားတတ္တဲ့ စိတ္မရွိလိ့ု ခ်စ္စုသဲသဲနဲ႔ အရမ္းခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာေတြ ျဖစ္လာၾကသည္။ မိမိဦးက ခ်စ္စုသဲသဲကို ဖရန္ကီ့အိမ္က ပူးဆိုက္ပါတီ Poolside Party ကိုသြားဖို႔ ေခၚသည္ ။ ယူ ေရာက္ဖူးဖို႔ေကာင္းတယ္.. ခ်စ္စု.. နန္းေတာ္ႀကီးလိုဘဲ သားနားတာ . .ဒို႔အိမ္နဲ႔တျခားစီဘဲကြ.. ဖရန္ကီတို႔အိမ္က အံ့မခန္းပါကြာ.. လိုက္ၾကည့္သူငယ္ခ်င္း ... လိ့ု ေျပာသည္။

Zone ကိုသြားတဲ့ညက ခ်စ္စုသဲသဲသည္ အေမနဲ႔ အမႀကီးကို သူငယ္ခ်င္း ေမြးေန႔ပြဲကိုသြားမယ္လိ့ု ညာေျပာရသည္ ။ ကလပ္သြားမည္ ဆိုရင္ အေမတို႔က ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ ခ်စ္စုသဲသဲက ျဖဴေဖြးေခ်ာေမာတဲ့ ေကာင္မေလးဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ ဝတ္စားေပးလိုက္ေသာအခါ သာမန္ ႏြမ္းပါးတဲ့ မိသားစုက ဆိုတာ မသိသာေတာ့ဘဲ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ထိပ္သီး သူေဌးႀကီးဦးမိုးျမင့္ရဲ့ သား ဖရန္ကီကေတာင္ မ်က္စိက်ကာ သူ႔အိမ္ကို ဖိတ္ေခၚေလသည္ ။

ဒီေန႔မနက္ ခ်စ္စုသဲသဲ ေနဖင္ထိုးတဲ့အထိ မထဘူး ။ သူ႔ကို ထခိုင္းမဲ့ ေမေမေရာ မမႀကီးေရာ မရွိလို႔ ။ သူတိ့ု မနက္ အေစာႀကီးထၿပီး အေဝးေျပးကားႀကီးနဲ႔ ဘုရားဖူးသြားၾကသည္ ။ က်ိဳက္ထီးရိုးကို ။ ခ်စ္စုသဲသဲ ဒီေန႔ လြတ္လပ္သည္ ။ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ေရွာ့ပင္ သြားၾကမလို႔ ။ ဘာမွေတာ့ မဝယ္နိုင္ ။ ဝယ္ဖိ့ု ပိုက္ဆံက မရွိ ။ေငး႐ုံဘဲ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူ သြားရတာေတြကို ေပ်ာ္သည္။ သူ႔ထက္စာရင္ မုန႔္ဖိုးေတြရၿပီး မိဘခ်မ္းသာေသာ ေဟမာေငြႏွင္း နဲ႔ မိမိဦး တို႔က စားေသာက္ၾကရင္ ဝယ္ေကၽြးေနက်မို႔ ခ်စ္စု စိတ္ပူစရာမလိုဘူး ။ တကယ့္ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းေတြ ရထားတာ ။

ေဒါက္...ေဒါက္ ...ေဒါက္ ...ေဒါက္ .....

အာ...အိပ္ေကာင္းေနပါတယ္ ဆိုမွ တံခါးလာေခါက္ေနတယ္ ....ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သူလဲမသိဘူး ..။ အိပ္မႈံစုံမႊားနဲ႔ ထၾကည့္သည္ ။ ဘယ္သူလဲ...။ အိုး ..။ ေမေမတို႔ မမႀကီးတို႔ဆီကို လာလာေနတဲ့ လူႀကီး ။

ကိုသူရိန္ထြန္း ...။

တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ဒီလူႀကီးကို ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတိ့ု ဘုရားဖူး သြားၾကတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္ .။ ဒီလူႀကီးရဲ့ အၾကည့္ေတြက စူးစူးရွရွနိုင္လြန္းလို႔ သူဘယ္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..ဟယ္ သူ.. သူ ခ်စ္စု ရင္ဘတ္ကို ၾကည့္ေနတာ ..။ အခုမွ ခ်စ္စုဖါသာ သတိထားမိသည္ ..။ အိပ္ရာထဲက ထလာတာမို႔ ညအိပ္ရင္း ခ်စ္စုက ဘယ္ေတာ့မွ ဘရာခံၿပီး မအိပ္ဘူး ဆိုေတာ့ ခ်စ္စုရဲ့ အက် ႌပါးပါးေအာက္က ရင္သားေတြကို သူ ႏွာဘူးထေနတာ ။

“ ကိုယ္ ခဏ ထိုင္လို႔ရမလား ...” “ မရဘူး ..” “ ဗ်ာ...ဘာလို႔ ..” “ ခ်စ္စု အိမ္မွာ တေယာက္ထဲ..ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတို႔ ရွိတဲ့အခါမွ ျပန္လာပါလား ”

ကိုသူရိန္ထြန္း ခ်စ္စု ေျပာတာကို သေဘာမက် မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ေပၚလြင္ေနသည္ ။ ဒါေပမဲ့ သူ ခ်စ္စုကို “ ေကာင္းၿပီေလ..ကိုယ္ ျပန္ေတာ့မယ္ ..” လိ့ု မေက်မနပ္ႀကီး ေျပာၿပီး အိမ္ထဲက ျပန္ထြက္သြားသည္ ။

ေနျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနသည္ ။ ခ်စ္စု ေက်ာင္းသြားဖို႔ ကားေစာင့္ေနသည္ ။ ဘတ္(စ္ ) ကားက မလာေသး။ ဘတ္( စ္ )ကား မွတ္တိုင္မွာ လူေတြ တပုံတေခါင္းႀကီး သည္ ဘတ္( စ္ )ကား လာမယ့္ဖက္ကို လွည့္ၿပီး ေမၽွာ္ေနၾကသည္ ။ ေနပူပူေအာက္ အေျခခံလူတန္းစား ရဲ့ ေန႔တိုင္း ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ကိစၥ ။ ဘတ္( စ္ )ကား ေစာင့္ရင္း ဟိုေန႔က ကိုသူရိန္ထြန္းကို ေကာင္းေကာင္း မဆက္ဆံလိုက္လို႔ ဆိုၿပီး ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတိ့ုက ခ်စ္စုကို ဆူၾကသည္ ။ ဟြန္း ..။ ေမေမက သိပ္ဘက္လိုက္တာဘဲ ။ မမႀကီး ဖက္က အျမဲ ဘက္လိုက္သည္ ။ ခ်စ္စုကို ဆူဘဲ ဆူေနတာဘဲ ။ တခါတခါ ခ်စ္စု ေမေမ့အဆူကို မခံခ်င္လို႔ အိမ္ကေတာင္ ထြက္ေျပးသြားခ်င္သည္ ။

အဲ့လူႀကီး ကိုသူရိန္ထြန္းကို ေနာင္ဆိုရင္ ေလးေလးစားစား ခင္ခင္မင္မင္ ဆက္ဆံဖို႔ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးက ခ်စ္စုကို ေကာင္းေကာင္း လက္ခ်ာ ရိုက္ၾကသည္ ။ ကသိုူရိန္ထြန္းႀကီးက မမႀကီးနဲ႔ ေမေမတို႔ ေရာင္းေနတဲ့ မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ ကို ဆိုင္ခန္း ေကာင္းေကာင္းေလးနဲ႔ သားသားနားနား ဖငြ ့္နိုင္ဖို႔ ေငြအရင္းအႏွီး ထုတ္ေပးခဲ့တယ္ လိ့ု မမႀကီး နဲ႔ ေမေမက ေျပာျပသည္ ။ ဘယ္ေလာက္လဲ လို႔ ခ်စ္စု ေမးၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဘုရား ဘုရား.. သိန္းငါးဆယ္ တဲ့ ..။ “ သူက ဘာအတိုးမွ မယူဘဲ ေခ်းတာ..သူ႔ေက်းဇူးေတြ ဒို႔တေတြ အေပၚ တအားႀကီးတယ္ ..ခ်စ္စု .. ကိုသူရိန္ႀကီးကေလ.. ညည္းကို သေဘာက်ေနတာ..” လိ့ု ေျပာသည္ ..။

ဘာရယ္ .. ။ ခ်စ္စုကို သူက သေဘာက်တယ္ ..။ အမေလး ..။ သူက ..။ လူပုံက ေတာသူႀကီးလိုလို ..အညာ ဆီကုန္သည္လိုလိုနဲ႔ ...။ ရရာစစ ..။ အမဲရိုးက ဟင္းအိုးမွ အားမနာ ..။

“ မမႀကီးရယ္ ...ခ်စ္စုထက္ သူက အသက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတာ ..သေဘာက်ျခင္းက်..မမႀကီးကိုဆို ေတာ္ေသး ...” “ သူက ငါ့ကို သေဘာမက်ဘူးဟဲ့. .ညည္းကိုဘဲ သေဘာက်တာ ..သူက ငါ့ကို အျမဲ ေနာက္သလိုလိုနဲ႔..မသစ္ႏု ညီမေလးကို က်ေနာ္ လာေတာင္းရမ္းမွာဗ် နဲ႔ ေျပာေျပာေနတာ ” အလုပ္မ်ားေနတဲ့ ေမေမက “ ခ်စ္စု..ေမာင္သူရိန္ထြန္းကို ရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံပါ ..သူတိ့ုက ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးေတြ ..သူေဌးေတြ ” လို႔ ဝင္ေျပာသည္ ။

ဟြန္း ..ဘတ္(စ္ )ကား မလာလို႔ စိတ္ညစ္ရတဲ့အထဲ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတိ့ု ေျပာတာေတြကို ျပန္ေတြးမိၿပီး ရင္ဘတ္ထဲ မေက်နပ္မႈေတြက ျပည့္က်ပ္သြားလို႔ ပိုၿပီး စိတ္ညစ္သြားသည္ ။ မ်က္ေမွာင္ေလး ၾကဳံ႕ေနေသာ ခ်စ္စုသဲသဲ ကို ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က မၾကားတၾကားနဲ႔..“ ဘဲနဲ႔ ရန္ျဖစ္ထားလိ့ု ျဖစ္မယ္ ..မ်က္ႏွာေလးက ပုပ္သိုးေနတာဘဲ ...” လို႔ စသြားၾက သည္ ။

ဒီေကာင္ေလးေတြဆီကို မ်က္ေစာင္းျပင္းျပင္းတခ်က္ ထိုးပစ္လိုက္ရင္း တဖက္ကို လွည့္ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေရွ႕ကို ညင္ညင္သာသာေလး ထိုးဆိုက္လာတဲ့ ဇိမ္ခံကားလွလွႀကီးတစီးကို ခ်စ္စု ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အျပာႏုေရာင္လိုလို. .ေငြမွင္ေရာင္လိုလို ေတာက္ပေနတဲ့ ကားအလန္းစားႀကီး ။ ခ်စ္စုတို႔ တခါမွ မစီးဘူးတဲ့ သူေဌးေတြ စီးတဲ့ကားႀကီး ။ ကားႀကီးရဲ့ ေရွ႕ခန္းက မွန္ခ်ပ္ တတိတိနဲ႔ ေလ်ာက်လာသည္ ။ ေနကာမ်က္မွန္ တပ္ထားတဲ့ ျပဳံးေနတဲ့ မ်က္ႏွာတခု ေပၚလာသည္ ။ ဟင္ ...ဖရန္ကီ ...ဖရန္ကီမိုးျမင့္ ...

“ မုမုအီးရဲ့ ေဘာ္ဒါ ခ်စ္စုသဲသဲ မဟုတ္လား ...” “ ဟုတ္တယ္ ..” “ အိမ္က ကား မအားလို႔လား..ပ်က္လို႔လား ..တက္(က္)စီကား ေစာင့္ေနတာလား ...”

ဖရန္ကီမိုးျမင့္ရဲ့ ေမးခြန္းေတြက မ်ားလိုက္တာ ။ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိ ။ မေၿဖ ။ ဖရန္ကီသည္ မိမိဦး ေဟမာေငြႏွင္း တိ့ုနဲ႔တြဲေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမို႔ သူတို႔လိုဘဲ ကားစီးနိုင္တဲ့ လူတန္းစားထဲကလို႔ ထင္ေနပုံရသည္ ။

“ လာေလ..ဒို႔ လိုက္ပို႔မယ္ ..”

ဘတ္(စ္ )ကားကလဲ မလာ...ေက်ာင္းခ်ိန္လဲ ကပ္ေနၿပီ ။ ဖရန္ကီ့ကားႀကီးထဲကို ခ်စ္စုသဲသဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ အနံ့နဲ႔ အဲကြန္း အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ကားထဲမွာ သီခ်င္း ဖြင့္ထားသည္ ။ ၿငိမ့္ေျငာင္းတဲ့ သီခ်င္းသံေလးက ခပ္တိုးတိုး ၾကားေနရသည္ ။

“ ခ်စ္စုကို ဘယ္ကို ပို႔ေပးရမလဲဟင္ ” “ ေက်ာင္းကို ..” “ အိုေခ.. ဒိ့ု လိုက္ပို႔မယ္ ”

ဖရန္ကီ သည္ အဝါႏုေရာင္ စပို႔ရွပ္အေကာင္းစား တထည္ကို ရင္ဘတ္ၾကယ္သီး မတပ္ဘဲ ဝတ္ထားသည္ ။ လည္ပင္း ေနရာမွာ ေရႊႀကိဳး ေသးမၽွင္မၽွင္ဆြဲထားတာ ေတြ႕ရသည္ ။ လက္မွာက ေရႊလက္ပတ္ႀကိဳး ခပ္တုတ္တုတ္နဲ႔ နာရီ တလုံးကို ပတ္ထားသည္ ။ “ ခ်စ္စု ...ဒို႔ ခ်စ္စုလို႔ ေခၚမယ္ေနာ္..ရတယ္ မဟုတ္လား ” “ ဟုတ္..ရပါတယ္ ”

“ ခ်စ္စု ..ကမ္းမင္း ဆက္တေဒး..ဒို႔အိမ္မွာ လုပ္မယ့္ ပူးဆိုက္ဒ္ပါတီ ကို လာခဲ့ဖို႔ ဖိတ္ပါရေစ ...” “ဟုတ္ ” “ မုမုအီးတိ့ုနဲ႔ လာမွာလား ” “ အင္း..ဟုတ္တယ္ ” “ လာေခၚေစခ်င္ရင္ ေျပာေနာ္ ..ဒို႔ လာေခၚေပးနိုင္တယ္ ..”

ခ်စ္စုက ေခါင္းျငႇိမ့္ျပလိုက္သည္ ။ ဖရန္ကီက ခ်စ္စု မူအရာကို ငဲ့ၾကည့္ၿပီး ျပဳံးသည္ ။

“ ဘာျပဳံးတာလဲ ..” ခ်စ္စု မ်က္ေစာင္းလွလွေလးကို ဖရန္ကီ ရသြားသည္ ။

“ ခ်စ္စုက စကားမေျပာဘဲ ေခါင္းဘဲ ျငႇိမ့္ျငႇိမ့္ျပေနလို႔ေလ...”

ခ်စ္စုလဲ ျပဳံးမိသြားသည္ ။ သူနဲ႔ စကားေျပာရတာ စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္သလိုဘဲ ။ သူက သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာဘဲ ။ ႐ုပ္ရွင္ မင္းသားေတြ ထက္ေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းေသးတယ္ ..။ သူ႔ကို ဇုန္ကလပ္မွာ စေတြ႕ဖူးထဲက ခ်စ္စု စိတ္ထဲမွာ သေဘာက်မိခဲ့တာ ။ ကားထဲမွာ အဲကြန္းေၾကာင့္ စိမ့္ေအးေနသည္ ။ ခ်စ္စု ကားအျပင္ကို ထြက္ရမွာေတာင္ ဝန္ေလးေနသည္ ။ ေက်ာင္းေရာက္ၿပီ ။ ကားေပၚက ဆင္းခါနီး ဖရန္ကီက ပူးဆိုက္ပါတီကို ဆက္ဆက္ လာခဲ့ဖို႔ ထပ္ဖိတ္သည္ ။ ခ်စ္စုလဲ လာနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။

တကယ္လဲ ခ်စ္စု ဖရန္ကီ့အိမ္ကို ေရာက္ဖူးခ်င္သည္ ။ သူနဲ႔ စကားေျပာရတာ ခ်စ္စု ရင္ခုံသည္ ။ သူ႔အၾကည့္ ေတြထဲ အခ်စ္ရဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ပါေနသလို ထင္မိသည္ ။ သူ႔ကားႀကီး ထဲက ထြက္လိုက္တာနဲ႔ အပူလုံးႀကီး ဝုန္းကနဲ ခ်စ္စုကို ဝင္ေဆာင့္သည္ ။ သူ႔ကားထဲကိုေတာင္ ျပန္ေျပး ဝင္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေပါက္သည္ ။ သူ႔နားကေန ျဖည္းျဖည္းေလး ျပန္လည္ ေမာင္းထြက္သြားတဲ့ ဇိမ္ခံကားလွလွႀကီး ကို ခ်စ္စု အထင္တႀကီး ေငးေမာရင္း က်န္ခဲ့သည္ ။ ေက်ာင္းေဆာင္ထဲကို ခ်စ္စု မဝင္နိုင္ေသး ။ ဖရန္ကီမိုးျမင့္ ရဲ့အိမ္က ပူးဆိုက္ပါတီ ကို ခ်စ္စုသသဲ ဲ ေရာက္သာြ းသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္း.. မိမိဦးတိ့ုနဲ႔ ။ ဖရန္ကီမိုးျမင့္ တို႔ မိသားစုရဲ့ ၿခံနဲ႔တိုက္ႀကီးက ခ်စ္စုထင္ထားတာထက္ ႀကီးက်ယ္ခန္းနား ေနသည္ ။ ဖရန္ကီတို႔က သူထင္ထားတာထက္ေတာင္ ပို ခ်မ္းသာ သည္ ။ တိုက္ႀကီးကလဲ ရဲတိုက္ႀကီးတခုလိုဘဲ ျမင့္မားႀကီးက်ယ္လွသည္ ။ တိုက္ႀကီးရဲ့ အေနာက္ဖက္က ေရကူးကန္ႀကီးကလဲ ခန္းနားလွသည္ ။ ေရကူးကန္ႀကီးရဲ့ ေဘး ပတ္ပတ္လည္မွာ မီးေရာင္စုံေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထြန္းညႇိထားၿပီး စားပြဲခုံေတြ ခ်ထားသည္ ။ ခ်စ္စုတိ့ု ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခ်ိန္ ဖရန္ကီ က ေရကူးၿပိဳင္ပြဲ လုပ္မည္ လို႔ သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကို ေျပာသည္ ။ ေယာက်္ားၿပိဳင္ပြဲ.. မိန္းမၿပိဳင္ပြဲ လုပ္မွာ လိ့ု ေျပာသည္။

ေရကူးၿပိဳင္မယ့္ မိန္းကေလးေတြ နဲ႔ ေယာက်္ားေလးေတြ သည္ အဝတ္လဲတဲ့ တိုက္အိမ္ေလးမွာ ေရကူးဝတ္စုံေတြ လဲလွယ္ ဝတ္ဆင္ေနၾကသည္ ။ ဒီ အဝတ္လဲတဲ့ တိုက္ပုေလးကေတာင္ ခ်စ္စုတိ့ု ေနတဲ့ တိုက္ခန္းထက္ အမ်ားႀကီး ပိုႀကီးသည္ လို႔ ခ်စ္စု ထင္သည္ ။ ပထမဆုံး မိန္းကေလးေတြ ၿပိဳင္ရမည္လို႔ ဖရန္ကီက ေျပာသည္ ။ ခ်စ္စုတို႔ ထိုင္ေနရာကို ဖရန္ကီ ေရာက္လာၿပီး..“ မုမုအီးတိ့ု ခ်စ္စုတို႔ေကာ ဝင္မၿပိဳင္ဘူးလား.. ဆုေပးမွာေနာ.. ဆုက အရမ္းေကာင္းတယ္ ...”လိ့ု ရယ္ၿပီး ေျပာသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းက “ ဆုက ဘာလဲဟင္ ..ဖရန္ကီ ...”လို႔ေမးသည္ ။ ဖရန္ကီက ေရကူးကန္ နားမွာ ရွိေနတဲ့ ၿပိဳင္စက္ဘီးတစီးကို ျပသည္ ။ “ ဒါ ပထမဆုဘဲ .. ဒုတိယ.. တတိယဆုေတြလဲ ရွိေသးတယ္ ..”လိ့ု ေျပာျပသည္ ။

မိန္းကေလးေတြ ေရကူးဝတ္စုံေတြနဲ႔ ေရကူးကန္နေဘးကို ထြက္လာၾကသည္ ။ ေရကူးၿပိဳင္မယ့္အထဲ မွာ ဇုန္ကလပ္မွာတုံးက ဖရန္ကီ နဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ ေတာ္ကီပြားေနတဲ့ အသားျဖဴပတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ ပိုးဟတ္ျဖဴလိ့ု သူတိ့ုက နံမည္ေပးခဲ့တဲ့ ပိန္ပိန္ေကာင္မေလး လဲ ပါသည္ ။ တူးပိစ္ ႏွစ္လႊာ ေရကူးတ္စုံေလးေတြနဲ႔ မိန္းကေလးေတြ က ႂကြႂကြရြရြေလးေတြ နဲ႔ ေရကူးကန္ေဘးမွာ လမ္းသလာေနၾကသည္ ။ “ ဖရန္ကီ..ဖရန္ကီ ...” နဲ႔ ဖရန္ကီမိုးျမင့္ကို ၀ိုင္းအုံေနၾကသည္ ။ ခ်စ္စုစိတ္ထဲမွာ မိန္းကေလးေတြ က ဖရန္ကီကို အေရာတဝင္ ပူးကပ္ေနၾကတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သလိုဘဲ ။ မနာလို ျဖစ္တာလား .. ကိုယ့္ဖါသာ စဥ္းစားလိုက္မိသည္ ။ ဖရန္ကီ့ကို ငါ ႀကိဳက္ေန ၿပီလား ..။ ဖရန္ကီ့ကို စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းထဲက ခ်စ္စု စိတ္ဝင္စားမိခဲ့တာဘဲ ေလ ။

ၿပိဳင္ၿပီ ..။ ေရကူးကန္ရဲ့ တဖက္ထိပ္မွာ ေရကူးၿပိဳင္မယ့္ မိန္းကေလး သုံးေယာက ္တန္းစ ရပ္ေနၾကသည္ ။ ေရကူးကန္ တဖက္ထိပ္ကေန ဖရန္ကီမိုးျမင့္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ထားသည္ ။ သူ႔လက္ေတြ ခ်လိုက္တာနဲ႔ အသင့္ျပင္ထားတဲ့ မိန္းကေလးေတြက ေရထဲကို ခုန္ဆင္းၾကရမည္ ။ ပိုးဟပ္ျဖဴေလး သည္ ေရကူးဝတ္စုံ အနီေလးနဲ႔ ေရကူးကန္ထဲကို ခုန္ဆင္းရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းက “ ပိုးဟပ္ျဖဴေလးက ပိန္တယ္ ထင္ရေပမယ့္ မဆိုးဘူးဟ .. ကိုယ္လုံးေလးေတာ့ ရွိသား ...” လိ့ု ေျပာသည္ ။ ခ်စ္စုစိတ္ထဲမွာေတာ့ ပိုးဟပ္ျဖဴ ကိုယ္လုံး မလွပါဘူး .. လို႔ ေျပာေနမိသည္ ။ ဖရန္ကီ့အနားကို ကပ္ကပ္ေနတဲ့ ပိုးဟပ္ျဖဴကို ခ်စ္စု မနာလို ျဖစ္ေနသည္ ။

ဖရန္ကီသည္ ေရကူးေဘာင္းဘီေလးနဲ႔ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာနဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ထားသည္ ။ ေရအျမဲ ကူးတဲ့လူမို႔လားမသိဘူး ။ ဖရန္ကီရဲ့ ကိုယ္လုံးက အခ်ိဳးက် သည္ ..ၾကည့္ေကာင္းသည္ လို႔ ခ်စ္စု ထင္သည္ ။ ဖရန္ကီ လက္ခ်လိုက္တာနဲ႔ မိန္းကေလးသုံးေယာက္ ေရကူးကန္ထဲ ဒိုက္ထိုးခ်ၿပီး ကူးခတ္ၾကေတာ့ ကန္ေဘးမွာ ၀ိုင္းထိုင္ေနတဲ့ ခ်စ္စုတို႔ အပါအဝင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ေအာ္ဟစ္ အားေပးၾကေတာ့တာဘ ဲ ။ ခ်စ္စု ပိုးဟပ္ျဖဴ မရပါေစနဲ႔လို႔ က်ိတ္ဆုေတာင္းေနေပမယ့္ ဆုေတာင္းက မျပည့္ဘူး ။ ပိုးဟပ္ျဖဴ ပထမ ရသာြ းသည္ ။ ခ်စ္စု မျမင္ခ်င္တာေတြ ျမင္ရပါေတာ့သည္ ။ ပိုးဟပ္ျဖဴကို ဖရန္ကီက ပထမဆု ျဖစ္တဲ့ ၿပိဳင္စက္ဘီးေလးကို ဆုအျဖစ္နဲ႔ ေပးတာ ..။ဇလပ္ျဖဴ ဆိုတာ ခ်စ္စုတို႔ သိလိုက္ၾကရသည္ ။

အရမ္းကို ေက်နပ္ ပီတိျဖစ္ေနတဲ့ ပိုးဟပ္ျဖဴသည္ ဖရန္ကီ့ကို တအားဖက္လိုက္ ဆြဲလိုက္နဲ႔ ..။ ပထမဆု အျဖစ္ ၿပိဳင္စက္ဘီးေလးကို ပိုးဟပ္ျဖဴ ရသြားသည္ ။ ပိုးဟပ္ျဖဴက ..“ ကိုဖရန္ကီ ..ဇလပ္ျဖဴနဲ႔ ဘီးအတူတူ စီးမွာ မဟုတ္လားဟင္ ..” လို႔ ခၽြဲတဲတဲ အသံေလးနဲ႔ ေျပာတာကို ခ်စ္စုတို႔ ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။ ဖရန္ကီက ..“ စီးမွာေပါ့ ဇလပ္ျဖဴရယ္ ...စီးခ်င္တဲ့ေန႔ ဖုန္းဆက္လိုက္ ...” လိ့ု ေျပာသည္ ။ မိန္းကေလးၿပိဳင္ပြဲ ၿပီးသြားေတာ့ ေယာက်္ား ေလးၿပိဳင္ပြဲ စသည္ ။ ေရကူးၿပိဳင္မယ့္လူေတြထဲ ဖရန္ကီလဲ ပါသည္ ။ ဖရန္ကီရဲ့ အဝတ္မပါတဲ့ ကို္ယ္အေပၚပိုင္းကို ခ်စ္စု မၾကည့္ရဲဘူး . .။ ရင္ဖို ရင္ခုံေနသည္ ။ အထူးသျဖင့္ ေရကူးေဘာင္းဘီရဲ့ အေရွ႕ သူ႔ေပါင္ၾကားက ဖုဖု ေဖါင္းေဖါင္း ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာကို ၾကည့္ၿပီး ၾကက္သီးေတြထ ..ရင္ေတြ တုန္တာ ။

ဖရန္ကီတို႔ ၿပိဳင္မယ့္လူေတြ တန္းစီေနခ်ိန္ တဖက္ထိပ္ကေန လက္ျပေပးမယ့္ လူက ပိုးဟပ္ျဖဴ ျဖစ္ေနသည္။ ပိုးဟပ္ျဖဴက ပိုးပုဝါစေလး တစကို လက္ထဲမွာ ေျမႇာက္ကိုင ္ထားေနသည္ ။ သူ ဒီပဝုါစေလးကို ေျမႀကီးေပၚကို လႊတ္ခ်လိုက္တာနဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲဝင္မယ့္လူေတြက ေရကန္ထဲကို ဒိုက္ထိုးဆင္းကာ ကူးၾကရမွာ ျဖစ္သည္ ဇလပ္ျဖဴ ေနရာရေနတာ ခ်စ္စု စိတ္ထဲမွာ ပူေလာင္ ခံစားေနရသည္ ။ ခ်စ္မိရင္ မနာလို ျဖစ္သည္ လိ့ု ထင္မိတာဘဲ ။ ပိုးဟပ္ျဖဴ သိ့ုမဟုတ္ ဇလပ္ျဖဴ သည္ မခို႔တရို႔ အမူအရာေလးနဲ႔ ရပ္ေနသည္ ။ ေျမႇာက္ထားတဲ့ လက္ထဲမွာ ပုဝါစေလး ရွိေနသည္ ။ “ ခ်စ္စု ..ပိုးဟပ္ျဖဴကို ၾကည့္...တအားေျမာက္ေနသလိုဘဲ ...” လိ့ု ေဟမာေငြႏွင္းက ေျပာလိုက္ေတာ့ မိမိဦးက ..“ ေျမာက္မွာေပါ့ဟာ..သူ႔ကို ဖရန္ကီက အေရးေပး ဆက္ဆံတာကိုး ပိုးဟပ္ျဖဴ က ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ဘူး ဟဲ့ ... သူ႔အေဖက အေကာင္ႀကီးႀကီးတေယာက္လို႔ ၾကားတာဘဲ ...ဖရန္ကီ့ အေဖကလဲ..ယူတို႔ သိတဲ့အတိုင္း စီးပြားေရး ထိပ္သီးႀကီး တေယာက္ ဆိုေတာ့ ပိုးဟပ္ျဖဴတို႔ အေဖကို ဖားေနရတာေပါ့ဟာ ...” လ့ ိုသူသိသမၽွ ေျပာျပေလသည္ ။

ေဟာ...ဇလပ္ျဖဴ လက္ထဲက ပိုးပုဝါစေလး က်သြားၿပီ ..။ ဖရန္ကီတို႔ ေရကန္ထဲ ဒိုက္ထိုးဆင္းၾကၿပီး ကူးခတ ္ ေနၾကသည္ ။ ခ်စ္စု ထင္တဲ့အတိုင္းပါ ။ ပထမဆုကို ဖရန္ကီ ရသည္ ။ ခ်စ္စု စိတ္ထဲ က်ိတ္ ဆုေတာင္း ေနခဲ့တာ ...။ ဖရန္ကီ ရပါေစ..ရပါေစ...ဆိုၿပီး ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ လူငယ္ေတြ လက္ခုပ္တီး အားေပးၾက အၿပီး လက္ခုပ္သံေတြ ထပ္ၾကားလိုက္ရသည္ ။

“ ခ်စ္စု..ၾကည့္ၾကည့္..အဲဒါ ဖရန္ကီ့ အေဖ နဲ႔ အေမ ....” ေဟမာေငြႏွင္း ျပလို႔ ခ်စ္စုလဲ ဖရန္ကီ့ကို ေငးေမာေနရာက လက္ခုပ္တီးၿပီး ေရကူးကန္ အနားကို ေလ်ာက္လာတဲ့ အသက္ငါးဆယ္ေလာက္ ရွိတဲ့ စုံတြဲတတြဲကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဖရန္ကီ့အေဖက အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ..။ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား လူမင္းတို႔လို ပုံ ..။ ဖရန္ကီ့အေမက ႐ုပ္သန႔္သန႔္ အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပိန္ပါးပါး ...။ ဖရန္ကီ့အေဖက ဆုခ်ီးျမႇင့္ေပးမည္ လို႔ ေက်ျငာေနသည္ ။ ေရကူးၿပိဳင္ပြဲ ၿပီးသြားေတာ့ ေရကူးကန္ ေဘးက စင္ျမင့္ေပၚကို လူတစု တက္လာသည္ ။ လူငယ္ေတြ ၀ိုင္းေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကတာ ဆူညံသြားသည္ ။ ယေန႔ ေခတ္ နံမည္ႀကီးေနေသာ ေရာ့ခ္ ေတးဂီတအဖြဲ႕ ျဖစ္ေနသည္ ။ လက္ခုပ္ေတြ တီးၾက..လက္ေခါက္ေတြ မႈတ္ၾက.. ေအာ္ဟစ္အားေပးေနၾကသည္ ။ တီးဝိုင္းက ျမဴးျမဴးႂကြႂကြ ေတးသီခ်င္းေတြ စတင္ တီးခတ္လိုက္တဲ့ ခ်ိန္မွာဘဲ အစားအေသာက္ေတြကို စားပြဲေတြမွာ အနက္ေရာင္ ဝတ္စုံေတြနဲ႔ စားပြဲထိုးေတြက လိုက္ခ်တာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

ဖရန္ကီ အဝတ္အစား ေကာင္းေကာင္း ျပန္ဝတ္ၿပီး ၿခံထဲ ျပန္ေရာကလ္ာသည္ ။ လူေတြက ၀ိုင္းႏုတ္ဆက္ၾက ..စကားေျပာၾကတာ ဖရန္ကီလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ခ်စ္စုတိ့ု စားပြဲဝိုင္းဆီ ေရာက္မလာနိုင္ဘူး ..။ စင္ျမင့္ေပၚမွာလဲ နံမည္ႀကိး အဆိုေတာ္မ တေယာက္ ဆိုေနတာနဲ႔ လူေတြ တအားသေဘာက် အားေပးေနၾကသည္ ။ ခ်စ္စုတို႔ လူစုလဲ အစားအေသာက္ေတြက ေကာင္းလြန္းလို႔ သေဘာက်ေနၾကဆဲ ဖရန္ကီ ေရာက္လာသည္ ။ ခ်စ္စုတို႔နဲ႔ လာထိုင္ၿပီး စကားေတြ ေျပာသည္ ။ စင္ျမင့္ေပၚက အဆိုေတာ္မ က လာေရာက္သူေတြ အားလုံးကို ဖရန္ကီတို႔ မိသားစုက အိမ္အျပန္မွာ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ထုပ္ေလးေတြ ေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေက်ျငာလိုက္ေတာ့ လူေတြ အားလုံး တခဲနက္ လက္ခုပ္တီးၾက...ေအာ္ဟစ္ၾကသည္ ။ တယ္လဲ ခ်မ္းသာတဲ့ မိသားစုပါလား...လို႔ ခ်စ္စု စဥ္းစာေနတုံး မိမိဦးနဲ႔ ေဟမာေငြႏွင္းတို႔ နံမည္ကို ေခၚလိုက္လို႔ သူတိ့ုႏွစ္ေယာက္ စင္ျမင့္ဖက္ကို အေျပးအလႊား ထြက္သြား ၾကသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဖရန္ကီက ခ်စ္စု လက္ထဲကို အထုပ္ေလး တထုပ္ လာထည့္သည္ ။

“ ဒါ ခ်စ္စုအတြက္ ...” ဆိုၿပီး ။

ခ်စ္စုလဲ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး ။ သူက ..“ ဒါ ေစာေစာေလးက ေရကူးၿပိဳင္ပြဲမွာ ဒို႔ ရတဲ့ ပထမဆု ေလ..ဒို႔က ခ်စ္စုကို ေပးတာ ...” လို႔ ျပဳံးၿပီး ေျပာသည္ ။ ဒီခ်ိန္မွာဘဲ စင္ျမင့္ေပၚက ခ်စ္စုနံမည္ကို ေခၚလိုက္လိ့ု ခ်စ္စုလဲ ဖရန္ကီေပးတဲ့အထုပ္ေလးကို ကိုင္ရင္း စက္ျမင့္ဖက္ကို ထြက္ခဲ့ရသည္ ။ စားပြဲကို ျပန္ေရာက္ ေတာ့ ဖရန္ကီ မရွိေတာ့ ။ တျခားဝိုင္းကို ေရာက္ေနၿပီ ။ မိမိဦးနဲ႔ ေဟမာေငြႏွင္းတို႔က သူတို႔ရတဲ့ လက္ေဆာင္ထုပ္ ေတြကို ေဖါက္ၾကည့္ေနၾကသည္ ။ အဖိုးတန္ မိန္းမပတ္ နာရီေလးေတြမို႔သူတိ့ု တအားသေဘာက် ေပ်ာ္ေနၾကသည္။

“ ဟဲ့ ခ်စ္စု..ယူ႔အထုပ္လဲ ေဖါက္ေလ..” လို႔ သူတိ့ု ခ်စ္စုဖက္ လွည့္ၿပီး ေျပာလိုက္ခ်ိန္ ခ်စ္စု လက္ထဲမွာ အထုပ္ ႏွစ္ထုပ္ ျဖစ္ေနတာကို သူတို႔ သတိထားလိုက္မိသည္။ “ဟယ္..ခ်စ္စု ..ယူက ႏွစ္ခုေတာင္ ရတာလား ..တယ္ ကံေကာင္းပါလား ...”

အတင္းေဖါက္ခိုင္းလို႔ သူတို႔ ေရွ႕မွာ ေဖါက္ျပလိုက္ရသည္ ။ စင္ျမင့္ေပၚက ရတာက မိမိဦးတို႔ ေဟမာေငြႏွင္း တို႔လို မိန္းမပတ္ နာရီေလး ပါဘဲ ..။ ဖရန္ကီ ေပးတဲ့ အထုပ္ကို ေဖါက္လိုက္ေတာ့ အေကာင္းစား ေနာက္ဆုံးေပၚ ဟန္းဖုန္း တလုံး ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းက ..“ ဟယ္..ခ်စ္စု ယူ ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတယ္ ..ဖုန္းေလးက ေကာင္းလိုက္တာ..လွလိုက္တာ..ေတာ္ေတာ္ ေစ်းႀကီးမွာဘဲ ...” လို႔ ေျပာသည္ ။ တီးဝိုင္း ခဏ နားသြားခ်ိန္ နံမည္ႀကီး ဟာသလူရႊင္ေတာ္ တေယာက္ စင္ေပၚတက္လာၿပီး ဟာသေတြ ေျပာသည္ ။ သည္အခ်ိန္မွာ ခ်စ္စု ရလိုက္တဲ့ ဖရန္ကီ ပထမဆုအျဖစ္ရတယ္ ဆိုတဲ့ ဟန္းဖုန္းေလး ျမည္လာသည္ ..။ တိ တိ တိ နဲ႔ ။ မိမိဦးက ..“ ဟယ္ ..ဖုန္းေခၚေနၿပီ ....” လို႔ ေျပာရင္း..“ ခ်စ္စု..ကိုင္လိုက္ေလ..ကိုင္လိုက္ေလ ...” လို႔ ေျပာသည္ ။ ခ်စ္စု လ ဲ ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့..ဖရန္ကီ ေခၚတာ ျဖစ္ေနလို႔ စိတထ္ဲမွာ ထိတ္ကနဲ လႈပ္ရွားသြားရသလို ရင္ေတြလဲ ခုံလြန္းသြား ရသည္ ။

“ ခ်စ္စု ....”

“ ရွင္ ......”

“ ခ်စ္စု ...ဘာဘဲ အကူအညီ လိုလို..ဒီဖုန္းေလးနဲ႔ ဒို႔ကို ေခၚလိုက္ေနာ္ ..ဒိ့ု ခ်က္ခ်င္း ေျပးလာခဲ့ေပးမယ္ ...”

“ ဟုတ္ ...”

“ဒိ့ုလဲ ခ်စ္စုဆီကို ဖုန္းေခၚမယ္ေနာ္ ..ျဖစ္တယ္ မႈတ္လား ...”

“ ျဖစ္ပါတယ္ ....”

“ စားလို႔ ေကာင္းရဲ့လား ...”

“ ေကာင္းပါတယ္ ..”

ခ်စ္စု ဖရန္ကီတို႔ အိမ္က ျပန္ခဲ့ေတာ့ မိမိဦးတို႔ကားေပၚမွာ အေတြးေတြ မ်ားေနသည္ ။ သူ ဖရန္ကီ့ကို စိတဝ္င္စားေနသလို ဖရန္ကီကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနသလား ..။ ခ်စ္စု ဘဝနဲ႔ ဖရန္ကီ ဘဝက မိုးနဲ႔ ေျမႀကီး လို ကြာျခားေနသည္.. ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား .. လို႔ခ်စ္စု ေတြ႕ေနမိသည္ ။ ေနာက္တခု ခ်စ္စု ပူပန္မိတာက ပိုးဟပ္ျဖဴ သိ့ုမဟုတ္ ဇလပ္ျဖဴ ...။ ဖရန္ကီက သူ႔အေဖ အတြက္ ဖားေပးရလို႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဇလပ္ျဖဴကို သိပ္ အေရးေပး လြန္းသည္ လိ့ု ခ်စ္စု ထင္သည္ ။ ဇလပ္ျဖဴကို တအား မုန္းေနမိသည္ ။ ဖရန္ကီ ေပးထားတဲ့ ဖုန္းေလး ျမည္လာသည္ ။ ခ်စ္စု အရမ္း ရင္ခုံသြားသည္ ။ ဒီဖုန္း နံပါတ္ကို တျခားလူ ဘယ္သူမွ မသိၾက ..။ ဖရန္ကီ ေခၚတာဘဲ ျဖစ္မွာမို႔ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားရင္း ဖုန္းထူးလိုက္သည္ ။

“ ဟယ္လို ” “ ခ်စ္စု ..” “ ေျပာ ..” “ ဒိ့ုပါ..ဖရန္ကီ ...” “ အင္း ..သိတယ္..ေျပာ ...” “ခ်စ္စုကို သတိရေနတယ္ ....” “ ဟႏြ ့္..ညကဘဲ ေတြ႕တာဘဲ..ခု သတိရေနၿပီလား ...” “ ဟုတ္တယ္ ..” “ ယုံပါဘူး ...” “ တကယ္ ...” “ ဖရန္ကီ ..ဒိ့ု ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ..ေနာက္မွ ေျပာမယ္ ...” “ အိုေက ..ခ်စ္စု ”

ခ်စ္စု ဖုန္းကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ဘတ္စ္ကား ျပဴတင္းေပါက္ကေန အမွတ္မထင္ အျပင္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။

“ ဟင္ ....” ပန္းၿခံေလး ေဘးနားမွာ ၿပိဳင္စက္ဘီးေလးနဲ႔ ဇလပ္ျဖဴ ..။ အျဖဴေရာင္ တီရွပ္..အျဖဴေရာင္ေဘာင္းဘီတို ..အျဖဴေရာင္ Nike ဖိနပ္ေလးနဲ႔ ..။ ဇလပ္ျဖဴေဘးမွာက သူ႔ဆီကို အခုဘဲ ဖုန္းဆက္တဲ့ ဖရန္ကီ ..။ ဖရန္ကီ ရဲ့ လက္ထဲမွာ ဖုန္းတလုံးကို ကိုင္ထားသည္ ။ ခ်စ္စုရဲ့ စိတ္ေတြ အရမ္း ဝမ္းနည္းသြားသည္ ။ ဖရန္ကီ ဖုန္းဆက္လို႔ စိတ္ေတြ လႈပရ္ ွားေနတာ ..။ ရင္ေတြ ခုံေနတာ ..။ အခုေတာ့..။ သူတိ့ုက အရမ္းေတြ ျပဳံးေပ်ာ္ၾကည္ႏူးေနၾကတာ ..။ ခ်စ္စု မ်က္စိနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လိုက္ရတာ ..။ ခ်စ္စု မ်က္လုံးထဲက မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ တေတာက္ေတာက္ ယိုစီး လိမ့္က်လာရသည္ ။ ခ်စ္စု ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ငိုေနသည္ ။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုလဲ မရွက္နိုင္ေတာ့ ..။ ရင္ထဲမွာ နာက်င္ေနသည္ ..။ ဘတ္စ္ကားေပၚက ဆင္းခဲ့ေတာ့လဲ ခ်စ္စု ငိုေနဆဲ ..။ ဖရန္ကီ့ကို သူခ်စ္ေနမိလို႔လား ..။ ဇလပ္ျဖဴကို မုန္းသထက္ မုန္းမိရသည္ ။ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္စုဘဝက သူတို႔ ဘဝေတြလို မဟုတ္ ..။ တကယ္တမ္း လိုက္ဖက္တာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပါ လို႔ ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ ေတြးေနသည္ ။ သူ႔ေဘးကို ကားတစီး လာရပ္သည္ ။

“ ခ်စ္စု ..ခ်စ္စုသဲသဲ ...” ကားေပၚက ကားေမာင္းတဲ့လူက လွမ္းေခၚတာ ..။ ဒီအသံ ၾကားဖူးပါတယ္ ..။ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..ကိုသူရိန္ထြန္း ..။ “ ခ်စ္စု ..ငိုေနတယ္ ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ ..ကိုယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ..အိမ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ ..လာ..လာ..ကားေပၚတက္ ...” “ ရပါတယ္..ေနပါေစ ...” “ အို..မဟုတ္တာဘ.ဲ .လာ..လာ...” သူရိန္ထြန္းက ကားေပၚက ဆင္းလာၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးသည္ ..။ “ တက္..တက္..ခ်စ္စု ..လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ..”

ခ်စ္စုလဲ သူက တအားေခၚေနေတာ့ သူ႔ကားေပၚကို တက္လိုက္မိသည္ ။ သူရိန္ထြန္းက ..“ ခ်စ္စု ကို တေယာက္ေယာက္က စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္လိုက္လားဟင္ ..” လိ့ု ေမးသည္ ။ “ မလုပ္ပါဘူး ..” သူရိန္ထြန္းကို ၾကည့္ရတာ တကယ္ဘဲ ခ်စ္စုအတြက္ ပူပန္ေနတဲ့ပုံရွိသည္ ။ သူရိန္ထြန္းက လူရွင္းတဲ့ အေအးဆိုင္ တဆိုင္ကို ခ်စ္စုကို ေခၚသြားသည္ ။ ခ််စ္စုကို ေဖ်ာ္ရည္တခြက္ တိုက္သည္ ။

“ စိတ္မညစ္နဲ႔ ခ်စ္စု..ကိုယ္ ရွိတယ္..ခ်စ္စု မွာ အခက္အခဲ ရွိရင္ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာ..ကိုယ္ ခ်စ္စု စိတ္ခ်မ္းသာတာကိုဘဲ ျမင္ခ်င္တယ္ ..” ခ်စ္စု ဘာမွ ျပန္မေျဖဘူး ..။ မ်က္ရည္ေတာ့ မက်ေတာ့ဘူး ..။ ကိုသူရိန္ထြန္း က သိပ္ေတာ့ မဆိုးပါဘူး..ငါ့ကို ေစတနာထားသားဘဲ..လို႔ေတြးမိသည္ ။ ခ်စ္စု ဆီကို ဖရန္ကီ ညေနပိုင္းမွာ ဖုန္းထပ္ေခၚေပမယ့္ ခ်စ္စု သူ႔ဖုန္းကို မထူးဘူး ..။ ခ်စ္စု ဒီေန႔ ထမင္းဘူး မပါခဲ့လို႔ ကင္တင္းမွာ အသုတ္ဝယ္စားရသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းက မိမိဦးနဲ႔ ပါသြားလို႔ ခ်စ္စု တေယာက္ထဲ ကင္တင္း မွာ ထိုင္စားေနတာ ..။ “ ခ်စ္စု ....” အို..ဖရန္ကီ ....ခ်စ္စုေဘးမွာ လာထိုင္သည္ ။ “ ခ်စ္စု ..ဘာလို႔ ဒို႔ ဖုန္းေခၚတာကို မကိုင္တာလဲ ...” ခ်စ္စု ပုဂံထဲက ေခါက္ဆြဲသုပ္ကို ဇြန္းနဲ႔ မလိုအပ္ဘဲ ေမႊေနသည္ ။ ဖရန္ကီ့ေမးခြန္းကို ျပန္မေၿဖ ..။ ဖရန္ကီ က သူ႔ကို ဖုန္းဆက္..သတိရတယ္ ဘာညာကြိကြေတြ ေျပာေနေပမယ့္ ဇလပ္ျဖဴနဲ႔က တတြဲတြဲလုပ္ေနတာ သူ႔ ရင္ဘတ္ ေတြ နာေအာင့္ ေအာင္ ခံစားေနခဲ့ရသည္ ။ “ ခ်စ္စုက ဒို႔ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား ...ဘာေၾကာင့္လဲ..ခ်စ္စု မႀကိဳက္တာ ဒိ့ု ဘာလုပ္မိလိ့ုလဟဲင္ . . .” ဖရန္ကီက မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္ နဲ႔ ေမးသည္ ။ ခ်စ္စု ဘာမွ မေျဖဘဲ တဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ထားသည္ ။ “ ခ်စ္စု ႏႈတ္ခမ္းေလးက စူထားတာ ဟိုဒင္းေလးနဲ႔ တူေနတယ္ ...” ခ်စ္စု ျခာကနဲ သူ႔ဖက္ကို လွည့္လိုက္ၿပီး ..“ ဘာေျပာတယ္ ..ဘာဟိုဒင္းလဲ..” လိ့ု ေမးသည္ ။ မ်က္ေစာင္းလွလွေလး ကို ဖရန္ကီ ရသြားသည္ ။

ဖရန္ကီက..“ စိတ္မဆိုးလိုက္ပါနဲ႔ ခ်စ္စုရယ္...ခ်စ္စုႏႈတ္ခမ္းေလး ..ဟို ကြိကြိ ကြိကြိ နဲ႔ ေအာ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာ္ေထာ္ အေကာင္ေလး နဲ႔ တူတယ္ လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ ...” လိ့ု ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ခ်စ္စုလဲ ဖရန္ကီ့ကို ၾကာၾကာ စိတ္မေကာက္နိုင္ ..။ “ဟြန္း..သူမ်ားကို ဝက္နဲ႔တူတယ္ ေျပာတာ..စိတ္ဆိုးတယ္ ..သိလား....” လို႔ ျပဳံးျပဳံးေလး ေျပာလိုက္သည္ ။

ဖရန္ကီလဲ ခ်စ္စု သူ႔ကို ျပန္စကားေျပာလာလို႔ ျပန္ျပဳံးလာလိ့ု ဝမ္းသာအားရ ျဖစ္သြားသည္ ။

“ ခ်စ္စု ..” “ ဟင္ ...ဘာလ ဲ...” “ ၿမိဳ႕ထဲမွာ တခုခုသြားစားရေအာင္ ..” “ ခုဘဲ အသုတ္စားထားတယ္ ..ဘိုက္ျပည့္ေနၿပီ ...” “ ထပ္စားကြာ...ခ်စ္စုႀကိဳက္တဲ့ ေျမအိုးၿမီးရွည္ နဲ႔ မာလာဟင္း သြားစားမယ္ ..” “ ဘယ္မွလဲ...” “ ခ်စ္စု စားေနက် တ႐ုပ္တန္းက ဆိုင္ေလးမွာ...” “ဟယ္ ..သူ...ဘယ္လိုသိလဲ ...ေျပာေျပာ....ဘယ္သူ သူ႔ကို ေျပာျပလဲ..သူမ်ားအဲ့မွာစားေနက် ဆိုတာ ...” “ ခ်စ္စု ဘာႀကိဳက္တယ္ ဘယ္သြားတယ္..ဘာလုပ္တယ္ ဆိုတာ ဒိ့ု သိခ်င္တာေပါ့ ...” “ ေနာက္..ဘာေတြ သိေသးလဲ..ေျပာ..ေျပာ ....” “ အင္း..ေနာက္ သိတာေတြက ခ်စ္စု မွာ ရည္းစား မရွိေသးဘူး ဆိုတာရယ္ ...” “ ဟိတ္..ေသခ်ာလို႔လား..” “ ေသခ်ာတာေပါ့ ...ဒို႔ ဘာလို႔ ခ်စ္စုအေၾကာင္းေတြ ကို ဒီေလာက္ စိတ္ဝင္စားၿပီး သိေအာင္လုပ္ေနသလဲ သိလား ...” “ မသိဘူး ...” “ မသိရင္ ေျပာျပမယ္ ....” အို..ခ်စ္စု လန႔္သြားသည္ ..။ သူ ခ်စ္စုကို ခ်စ္စကား ေျပာေတာ့မလား ..။

“ မေျပာနဲ႔...မေျပာနဲ႔ ....”

ခ်စ္စု အသံက်ယ္သြားလိ့ု ဖရန္ကီ လန႔္သြားသည္ ..။ ခ်စ္စု ရွက္တာပါ ..။ ဖရန္ကီ ရည္းစားစကား ေျပာေတာ့မယ္ ထင္လိ့ု ..။ “ လာ..ခ်စ္စု ေျမအိုးၿမီးရွည္ဆိုင္ သြားၾကစို႔ ...”

ဖရန္ကီက ကင္တင္းေဘးမွာ ရပ္ထားတဲ့ သူ႔ကားႀကီးဆီကို ခ်စ္စုကို ေခၚသြားသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဟိုးအေဝးက ၿပိဳင္စက္ဘီးေလး နင္းလာေနတဲ့ ဇလပ္ျဖဴကို ခ်စ္စုေရာ ဖရန္ကီေရာ ျမင္လိုက္ၾကသည္ ။ ဖရန္ကီက..“ ဟိုးမွာ ဇလပ္ျဖဴ လာေနတယ္ ...”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်စ္စုလဲ..“ ယူ ..အဲ့ေစာ္ကို စကားေျပာရဲေျပာၾကည့္..ယူနဲ႔ တသက္လုံး စကားမေျပာေတာ့ဘူး ..” လို႔ ဖရန္ကီ့ကို မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ေျပာထည့္လိုက္သည္ ။ ဖရန္ကီ သေဘာေပါက္သြားၿပီ ..။ ခ်စ္စု သူနဲ႔ ဇလပ္ျဖဴ ပတ္သက္ ခင္မင္တာကို ေဂ်ဝင္ေနတာကိုး ..။

“ ခ်စ္စု မႀကိဳက္ရင္ ဒို႔ ဇလပ္ျဖဴကို ကင္းကင္း ေနမယ္..ေက်နပ္ၿပီလား ....” ဖရန္ကီ ခ်စ္စုဖက္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ယိမ္းလိုက္သည္ ..။ ဖရန္ကီ က လူပါး ..။ သူ ၿခံစည္းရိုး ခြထိုင ္ ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ ..။ တကယ္တမ္း သူ ႀကိဳက္တာက ခ်စ္စုသဲသဲ မဟုတ္လား ..။ ဖရန္ကီ့ကားက ဟိုတခါ ခ်စ္စုကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးတဲ့ ေငြမွင္ေရာင္ကားႀကီး မဟုတ္ဘူး ..။ အမဲေရာင္ ကားရွည္ရွည္ႀကီး ..။ ကားရဲ့ ထိပ္ပိုင္းမွာ က်ားသစ္ အနက္ေရာင္ အ႐ုပ္ကေလးနဲ႔ ..။ ထုံးစံအတိုင္း အဲကြန္း တအားဖြင့္ထားသည္ ။အျပင္မွာ တအားပူၿပီး ကားထဲမွာ ေအးလြန္းလို႔လားမသိဘူး..။ ခ်စ္စု ေခါင္းကိုက္သလို ျဖစ္သြားသည္ ..။ ခ်စ္စုကို အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္ လုပ္ေနတဲ့ ဖရန္ကီ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားသည္ ။ “ ခ်စ္စု ဘာျဖစ္လဲ..ေနမေကာင္းဘူးလား ...ျဖစ္ပါ့မလား..ေျမအိုးၿမီးရွည္ စားလို႔ ....ခ်စ္စု ဘာစားခ်င္လဲ ...” “ ရတယ္..ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ...” “ အျပဳတ္ တခုခု စားရင္ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ ...” ဖရန္ကီ တ႐ုတ္တန္းကို မသြားေတာ့ ..။ အင္းလ်ားလမ္းက ဟက္ပီး ဆိုတဲ့ ဆိုင္ေလးကို ေခၚသြားသည္ ။ အျပင္မွာ ပူလြန္းတယ္ ဆိုၿပီး သီးသန႔္ အခန္းေလးထဲ ထိုင္ေစသည္ ။ အခန္းေလးက အလုံပိတ္ေလး ..။ ဆိုဖါႀကီးလဲ ရွိသည္ ..။ အိ္မ္သာခန္းေလးလဲ တြဲရက္ ပါသည္ ..။

“ ခ်စ္စု ..ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလး ေသာက္လိုက္ ...ဒါက သံပုရာေရ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလး ...” ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို အရမ္း ဂ႐ုစိုက္ျပတာဘဲ ..။ ေစာေစာက ဇလပ္ျဖဴကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ျပတ္သားၿပ လိုက္ကထဲက ခ်စ္စု သူ႔ကို ေက်နပ္သြားခဲ့ၿပီေလ ..။ “ ခ်စ္စု ...” “ ဟင္ ...ဖရန္ကီ ” “ ခ်စ္စုကို ဒို႔ သိပ္ခ်စ္တယ္ ...” “ အို ..” ဖရန္ကီက ခ်စ္စု လက္ကေလးကို ဖမ္းဆုပ္ထားသည္ ။ “ ခ်စ္တယ္ ....ခ်စ္စုရယ္..ဒို႔ကို ျပန္ခ်စ္ပါ ...” “ ယူနဲ႔ ခ်စ္စုတို႔ ဘဝ အေျခအေနက ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးလိုဘဲ ကြာဟလြန္းပါတယ္ ဖရန္ကီရယ္ ..မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ...” “ ဒိ့ုက ခ်စ္တာ တခုဘဲ သိတယ္ ခ်စ္စု ..ဒို႔ ျဖစ္ခ်င္ရင္ အားလုံး ျဖစ္နိုင္ပါလိမ့္မယ္ ....” “ ခ်စ္စု ကို တကယ္ ခ်စ္လားဟင္ ...” “ အင္း..” ဇလပ္ျဖဴကို ဥပကၡာျပဳနိုင္တာကို ေတြ႕ရလို႔ သူ႔ကို ခ်စ္စု ယုံသြားသလိုဘဲ ..။

“ ခ်စ္စုကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ...ခ်စ္စုကို ဒို႔ တေန႔ လက္ထပ္မယ္ ..တသက္လုံး အတူတူေနမယ္ ..”

ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို ဖက္လိုက္သည္ ..။ “ ဟိတ္..ဘာလို႔ ဖက္တာလဲ ..” “ ခ်စ္လို႔..ခ်စ္စုေရာ ဒို႔ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား ...” “ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သိခ်င္တာဘဲလား ..” “ သိခ်င္တာေပါ့ ...ခ်စ္စုနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ခ်င္လွၿပီ..ေျပာ..ေျပာ...ခ်စ္တယ္ လို႔..”

ခ်စ္စုပါးေလးကို ဖရန္ကီ နမ္းသည္ ..။

“ အို ...ဟိတ္ ...”

“ ေျပာေလ ..ခ်စ္တယ္လို႔ ..” “ ရွက္တယ္ကြာ...ဟိတ္..လူဝင္လာလိမ့္မယ္ ...” “ မလာပါဘူး ..” ဖရန္ကီက ခ်စ္စုႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ ဖိကပ္ၿပီး စုတ္နမ္းသည္ ..။

“ အင္....”

ခ်စ္စု သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေပ်ာ့က်သြားသည္ ။ ဖရန္ကီရယ္ ... သူ..သူ သူမ်ားကို သူ႔ဖက္ပါေအာင္ သိပ္ လုပ္တတ္တာဘဲ ..။ ခ်စ္စုေလ ..သူ႔ကို တအား ခ်စ္မိသြားၿပီ ..။

“ ေျပာ..ခ်စ္လား ...” “ အင္း..ခ်စ္တယ္..ဖရန္ကီ့ကို ခ်စ္စုလဲ အရမ္းခ်စ္တယ္ ...” “ ဒိ့ုလဲ ခ်စ္စုကို အရမ္းအရမ္း ခ်စ္တယ္ ..” အနမ္းေတြ ဖြဖြေလး ..ညင္ညင္သာသာေလး..နမ္းမိၾကရျပန္သည္ ..။ ရင္ေတြ ခုံတာ အရမ္းအရမ္း ...။ ဖရန္ကီ့ လက္ေမာင္း ကို တြဲခ်ိတ္လို႔ ခ်စ္စု ဖရန္ကီ့ကားႀကီးဆီကို ေလ်ာက္သြားသည္ ။ ဒီေန႔ ခ်စ္စု သိပ္ေပ်ာ္သည္ ..။ ဖရန္ကီ နဲ႔ တိတိပပ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားလို႔...။ ဖရန္ကီနဲ႔ လမ္းခြဲၿပီး အိမ္ျပန္ေတာ့ ခ်စ္စုသဲသဲ ကေယာင္ေျခာက္ျခားေတြ ျဖစ္ေနသည္ ။ ရယ္ခ်င္ သလိုလို ..ငိုခ်င္သလိုလို ..။ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးက အမွားမွား အယြင္းယြင္းေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ ခ်စ္စုကို ..“ဟဲ့ ...ခ်စ္စု ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ .. စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္ဘူးလား ..” လို႔ ေငါက္တာ ခံရသည္ ။ ဖရန္ကီ ခ်စ္စုကို တအား ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုတ္ နမ္းတဲ့အခ်ိန္ ခ်စ္စု ဖုတ္ဖုတ္က တအားက်င္တာဘဲ ..။ အေရေတြ စိုစြတ္စြတ္ ျဖစ္သလိုလဲ ခံစားမိရသည္ ။ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်စ္စု ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပင္တီေလး ဂြၾကားေနရာမွာ စိုကြက္ေနတာ ေတြ႕ရသည္ ..။ သူ႔ေၾကာင့္..။ ဖရန္ကီ့ေၾကာင့္ ..။ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး ဖုတ္ဖုတ္က အေရေတြ ယိုစီးက်ရသည္ ။

ဖရန္ကီနဲ႔ ခုဘဲ ေတြ႕ၿပီး ျပန္လာတာ..အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ သူနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်င္မိရသည္ ..။ ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေပၚလာသည္ ။ သူ႔စကားသံေတြကို ၾကားခ်င္ေနသည္ ။ ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို ဖုန္းေခၚသည္ ။ ခ်စ္စု သူေပးထားတဲ့ ဖုန္းကိုင္တာ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတိ့ုက ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြက တပုံတေခါင္းႀကီး ..။ ခ်စ္စုက ေဟမာေငြႏွင္း ေပးထားတာ လို႔ ညာထားသည္ ။ ညအိပ္ရာဝင္ေတာ့ ဖရန္ကီ့အနမ္းေတြကို ျပန္သတိရေနမိသည္ ။ ဖရန္ကီ နမ္းတဲ့အခ်ိန္ ခ်စ္စုနို႔သီးေတြလဲ တအား မာတင္းၿပီး ယားသလိုလို တေယာက္ေယာက္ ရဲ့အကိုင္ကို ခံခ်င္ သလိုလို ျဖစမ္ ိခဲ့တာလဲ ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္ ။ ဖရန္ကီနဲ႔ ခ်စ္မိသြားတာလဲ ေက်နပ္သလိုလို ေပ်ာ္သလိုလိုႀကီး ။ ညက စဥ္းစားတာေတြ မ်ားလို႔ မနက္ မထနိုင္ဘူး ..။ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးက ဆိုင္ကို ေရာက္ေနၾကၿပီ ။ ခ်စ္စု တေယာက္ထဲ မို႔ ႏွိုးမယ့္လူ မရွိဘူး ..။ ျပဴတင္းေပါက္ကလဲ ခန္းဆီးကာ ထားေတာ့ အခန္းက ေမွာင္ေနသည္ ..။ အိပ္မက္ေတြေၾကာင့္ လန႔္နိုးလာသည္ ။

ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ ..။ နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဟယ္ ....ေက်ာင္းခ်ိန္ေတာင္ ကပ္ေနၿပီ .... လူးလဲ ထၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေျပး သြားတိုက္ ေရခ်ိဳးရသည္ ။ ကိုယ္လုံးတီး ေရခ်ိ ုးရင္း သူ႔ကို ဖ်တ္ကနဲ သတိရ မိျပန္သည္ ။ တေန႔က်ရင္ သူ..သူ ခ်စ္စုရဲ့ ဒီကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကို ကိုင္မွာ နမ္းမွာလိ့ု စိတ္ကူး အေတြးေတြက ဘယ္လို ဘယ္လို ေပၚလာမွန္း မသိဘူး ..။ ေက်ာင္းေနာက္က်ေနတာ သိေနရက္နဲ႔ ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ကို စမ္းမိ သြားသည္ ။ ဖုတ္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား ႏုႏုေလးေတြက လက္ေခ်ာင္းေတြ ထိေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္မခြာ ေစခ်င္ၾကဘူး ။ ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္မိတာ ..။ အို .....အထဲက ယားသလိုလိုႀကိး ..။ ဖုတ္ဖုတ္အထဲက တခုခုက ိုလိုလား ေနသလိုႀကီး ..။ အို..ငါဘာေတြ လုပ္ေနမိတာလဲ ဆိုၿပီး သတိျပန္ဝင္လာရၿပီး ေရကို တဘြမ္းဘြမ္း ခပ္ခ်ိဳး လိုက္ရသည္..။ အိမ္ကေန ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကို ခပ္သုတ္သုတ္ ေလ်ာက္ခဲ့တုံး ကားမဲႀကီတစီး သူ႔ေဘးနား ဆိုက္လာသည္ ။ ဟင္ ... သူ႔ကားႀကီးပါလား ...။ သူ..သူ ....ကားျပဴတင္းေပါက္ကေန ျပဳံးျပဳံးႀကီး ၾကည့္ေနသည္ ..။

“ ခ်စ္ ..ကားေပၚတက္ ....” တဲ့ ..။

ဘတ္စ္ကား က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ လာမွ မဟုတ္လို႔ ေက်ာင္းေတာ့ အေသအခ်ာ ေနာက္က်ပါၿပီလို႔ တြက္ထားတာ ..သူ ေရာက္လာတာနဲ႔ အဆင္ေျပသြားရသည္ ။ ကားထဲေရာက္ေတာ့ သူက ကားျပန္ေမာင္းထြက္လိုက္တာနဲ႔ ခ်စ္စု လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။

“ ခ်စ္စု..ဒို႔ကို သတိရေနလားဟင္ ..” “ ရတာေပါ့..” “ ဒိ့ုလဲ ခ်စ္စုကို အရမ္းသတိရ လြမ္းေနတာ ...သိလား..” “ ဟုတ္လိ့ုလား ..” “ ဟုတ္တာေပါ့..ခ်စ္စုကို ဒို႔ သိပ္ခ်စ္တာေလ ...” “ ယုံရမွာလား ...” “ ယုန္ေရာ ေၾကာင္ေရာ ရမယ္ ....” “ မေနာက္နဲ႔ကာြ ..အတည္ေျပာ..“ “ အတည္ ျပည္ႀကီးကို ျပန္သြားၿပီ ...” “ ၾကည့္..သူသိပ္ေနာက္တာဘဲ ...”

ေက်ာင္းကို ေရာက္ေတာ့ သူတို႔ လက္ခ်င္းတြဲထားတာကို ေဟမာေငြႏွင္းတို႔ ေတြ႕သာြ းသည္ ..။ ေဟမာေငြႏွင္းက “ ဟယ္ ..ယူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာညာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ ေပါ့ေလ ...” ဆိုၿပီး တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာ သေဘာက်သည္ ..။ မိမိဦးကေတာ့ ဟန္ေတာင္ မေဆာင္နိုင္ ..။ မ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားေတာ့ သူလဲ ဖရန္ကီ့ကို ႀကိဳက္ေနလို႔ ျဖစ္မည္ လို႔ ေဟမာေငြႏွင္းက ေျပာသည္ ..။ ခ်စ္စုလဲ မတတ္နိုင္ ..။ သူမေက်နပ္လဲ မတတ္နိုင္ ..။ မေက်နပ္ လဲေသ ..။ ခ်စ္တာကို တားဆီးလို႔ ဘယ္ရမလဲ ..။ ခ်စ္စုကလဲ ဖရန္ကီ့ကို ခ်စ္ ...ဖရန္ကီကလဲ ခ်စ္စုကို ခ်စ္ ..။ အရမ္း အရမ္း ခ်စ္မိကုန္ၾကၿပီေလ ..။

ဖရန္ကီက ေဟမာေငြႏွင္း အပါအဝင္ ခင္မင္တဲ့ ေဘာ္ဒါေတြကို ခ်စ္စုသဲသဲနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ အထိမ္း အမွတ္ပြဲေလး အေနနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္မွာ ေကၽြးသည္ ။ မိမိဦးကို ေခၚေပမယ့္ မိမိဦးက မလိုက္ဘူး ..။

ေပ်ာ္မဆုံး ေမာ္မဆုံး ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လမ္းခြဲအၿပီး ဖရန္ကီ နဲ႔ ခ်စ္စု လူရွင္းတဲ့ ကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္း တေနရာမွာ ကားရပ္ၿပီး စကားေျပာၾကသည္ ..။ ဖရန္ကီ နမ္းေတာ့ ခ်စ္စုလဲ တုန႔္ျပန္ၿပီး ျပန္နမ္းသည္ ။ ရင္ေတ ြ ခုံတာ အရမ္းဘဲ ..။ ဖရန္ကီက ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းစုတ္တာ တခုဘဲ ..။ တျခား ဘယ္ကိုမွ ကိုင္တာတြယ္တာ မရွိဘူး ..။ ဖရန္ကီက ခ်စ္စု လမ္းထိပ္နားအထိ လိုက္ပို႔ေပးသာြ းသည္ ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အရင္တခါလိုဘဲ ဖုတ္ဖုတ္က အေရေတြ စိမ့္ထြက္လို႔ ပင္တီေလး ဂြဆုံေနရာမွာ စိုသြားသည္ ။ ခ်စ္စု ဒါကို ေက်နပ္ေနသလိုဘဲ ..။ ခ်စ္စုနဲ႔ဖရန္ကီ ဖုန္း အၾကာႀကီး ေျပာၾကသည္ ..။ ဖုန္းထဲမွာ ခ်စ္စုကို နမ္းခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတာနဲ႔တင္ ခ်စ္စု ဖုတ္ဖုတ္က စိုခ်င္လာသည္ ။ ေနာက္ေန႔မနက္လဲ ဖရန္ကီက သူလာႀကိဳမည္လိ့ု ေျပာသည္ ။ ခ်စ္စု ဖရန္ကီနဲ႔ ဖုန္း အၾကာႀကီး ေျပာေနတာေၾကာင့္ ေရေတာင္ မခ်ိဳးရေသးဘူး ။ ေမေမက ထမင္းစားဖို႔ လာေခၚလို႔ ေမေမ..မမႀကီးနဲ႔ အတူတူ ထမင္း စားလိုက္ရသည္ ။ ဘာမွ စားထားလို႔ မဟုတ္ဘဲ စားခ်င္စိတ္ မရွိဘူး ..။ အခ်စ္စိတ္ မႊန္တာ ျဖစ္မည္ လို႔ ကိုယ့္ဖါသာကိုယ္လဲ ေတြးမိရင္း ရယ္မိသည္ ။ ေမေမက..“ ဟဲ့ ခ်စ္စု.. အ႐ူးမ.. ကိုယ့္ဖါသာ တေယာက္ထဲ ရယ္ေနလား..ဘာမ်ားရယ္စရာ ေတြ႕လိ့ုလဲ ...”လိ့ု လွမ္းေအာ္သည္ ။ ကိုယ့္ကုတင္ ေပၚကိုယ္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္း စဥ္းစားေနသည္ ။ ဖရန္ကီ့အေၾကာင္း ..။ သူနဲ႔ ဖရန္ကီ့ ခ်စ္ၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္း အေၾကာင္း ..။ ေရွ႕ကို ဘာဆက္ျဖစ္အုံးမလဲ..။ မိမိဦးကေတာ့ အရမ္း ေဂ်ဝင္သြားသည္ ..။ မေခၚမေျပာ ျဖစ္သြားၿပီ ။ ဇလပ္ျဖဴ ကေတာ့ သူနဲ႔ ဖရန္ကီတြဲတာ မေန႔က ေတြ႕သြားေတာ့ သူ႔ကို ရန္သူႀကီးလို မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုး..မဲ့ရြဲ႕ၿပီး မေက်မနပ္ ၾကည့္သည္ ။

ဖရန္ကီ က က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးသား ..။ သူက မုန႔္ဟင္းခါးသည္ရဲ့ သမီး ..။ ဖရန္ကီတိ့ုမိဘက သေဘာတူမည္လို႔ လုံးဝ မထင္ဘူး ..။ ခ်စ္စုနဲ႔ ဖရန္ကီရဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း က ေရရွည္ခံပါ့မလား ..။ အင္း .. ဒါေတ ြ မစဥ္းစားခ်င္ဘူး ။ မေတြးခ်င္ဘူး ။ သူ႔ကို ခ်စ္တာဘဲ သိသည္ ။ ခ်စ္တာ တခုထဲ သိတယ္ ..။ ဖရန္ကီ့ကို ခ်စ္သည္ ။

“ ခ်စ္စု ..ဗီဒီယို ငွားလာတယ္..လာၾကည့္ ..” မမႀကီးက လွမ္းေခၚသည္ ။

“ မၾကည့္ခ်င္ဘူး ..” “ ဟာ ခ်စ္စုကလဲ..လာပါ..အတူတူ ၾကည့္ရေအာင္ ...”

ေမေမကေတာ့ သူ႔အခန္းထဲ ဝင္သာြ းၿပီ ..။ မမႀကီး ေခၚလြန္းလို႔ သူနဲ႔ ဗီဒီယို ထိုင္ၾကည့္ရသည္ ။ မမႀကီးက ဘာေၾကာင့္ ငွားလာသလဲ မသိဘူး ..။ တအားၾကမ္းတဲ့ အေမရိကန္ ႐ုပ္ရွင္ ..။ စဖြင့္ကထဲက ဇာတ္လိုက္ မင္းသမီးေလးက အိပ္ရာထဲ လက္နဲ႔ အာသာေျဖတာ ..။ ေနာက္ေတာ့ ပေထြးႀကီးနဲ႔ ညိစႏြ ္းတာ ..။ ဒါလ ဲ အေသးစိတ္ ေတြ ျပတာ ..။ မမႀကီးလဲ ဒါေတြကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြ က်ေနသည္ ။ ခ်စ္စုလဲ အပ်ိဳႀကီး လိင္ကိစၥေတြ သေဘာက်ေနတာ စိတ္ထဲမွာ က်ိတ္ၿပီး ရယ္ခ်င္ေနမိသည္ ။ ခ်စ္စုလဲ ဒီ႐ုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္လာသည္ ။ မမႀကီး ဟာကလဲ ဆိုးလိုက္တာ..လို႔ ေျပာရင္း ဆက္မၾကည့္ေတာ့ ..။ အိပ္ရာထဲ ေရာက္ေတာ့လဲ ေစာေစာက လိင္ဆက္ဆံတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္မိၿပီး ဖရန္ကီနဲ႔ နမ္းခဲ့ဘူးတာေတြ ျပန္သတိရသည္ ။ ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ဆီက စိုတိုတို ခံစားရလို႔ လက္နဲ႔ စမ္းလိုက္မိသည္ ။

အို..။ အေရေတြ စိုေနတယ္ ...။ မမႀကီးရဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေၾကာင့္ စိတ္ထႂကြလို႔ ျဖစ္မည္ ...။

စမ္းၾကည့္မိတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက အဖုတ္ဆီက မခြာခ်င္ ..။ လက္ကို ျပန္႐ုတ္ရမွာ ဝန္ေလးေနသည္ ။ စမ္းရင္း.. စမ္းရင္း ပြတ္သပ္မိလာရသည္ ..။ ေစာေစာက ႐ုပ္ရွင္ အစမွာ ဇာတ္လိုက္ မင္းသမီးေလး သူ႔အဖုတ္ကိုသူ လက္နဲ႔ ပြတ္ အာသာေျဖသလို လုပ္မိေနၿပီ ..။ အဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးေတြ ကို ပြတ္ေနရင္း ထပ္ထပ္ ပြတ္ခ်င္လာမိသည္ ..။ ဖရန္ကီက ပြတ္ေပးေနသလို စိတ္ကူးယဥ္လိုက္မိသည ္..။ ဖိပြတ္ရင္း ထပ္ပြတ္ခ်င္ရင္း..။ ပြတ္တာေတ ြ ၾကမ္းလာေရာ....။ အဖုတ္ထဲက တအား လွိုက္လွိုက္ ယားတက္လာသည္ ...။ တခုခု နဲ႔ ထိုးထည့္ ခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္ ..။ အဖုတ္ကို အနာတရ ျဖစ္မွာလဲ စိုးသည္ ။ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ စိုရႊဲေနတဲ့ အဖုတ္ထဲ မသိမသာ စမ္းထိုးၾကည့္သည္ ..။ အင္း...အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူး ..။ လူးလိုက္ လွိမ့္လိုက္ ..။ မနက္က်ေတာ့ ႏွိုးစက္ ေပးထား တာေတာင္ ႏွိုးစက္ကို လွမ္းပိတ္ၿပီး ျပန္အိပ္ခ်င္ေနသည္ ။ ေနာက္ေတာ့ ဖရန္ကီ လာႀကိဳမည္ ဆိုတာ သတိရၿပီး ေရအျမန္ခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲရသည္ ..။ ဖရန္ကီသည္ လမ္းထိပ္မွာ ခ်စ္စုကို ေစာင့္ေနသည္ ။ ခ်စ္စု ဖရန္ကီ့ ကားႀကီးဆီကို ခပ္သြက္သြက္ေလး လွမ္းသြားလိုက္သည္ ။ ဖရန္ကီက ..“ ခ်စ္စု အရမ္း လွတာဘဲ ...” လို႔ ေျပာသည္ ။ ခ်စ္သူရဲ့ ခ်ီးမြမ္းတာကို ခံရလို႔ ခ်စ္စု အရမ္းေက်နပ္သည္ ။ ေလေအးစက္ ဖြင့္ထားတဲ့ ဖရန္ကီရဲ့ ဂ်က္ဂြားကားနက္ႀကီးသည္ လူေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနတဲ့ ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္ေရွ႕က ညင္ညင္ သာသာေလး ျဖတ္သြားသည္ ။ ဖရန္ကီ က ရယ္စရာေတြ ေျပာ..ခ်စ္စုက တခစ္ခစ္နဲ႔ သေဘာက် ..ကမၻာေလာက ႀကီးက သာယာလွပေနသည္ ။ ေက်ာင္းသြားတာ ဖရန္ကီနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ..။ ခ်စ္စု စိတ္ေတ ြ ေလ ေနသည္ ..။ အတန္းလဲ မတက္ခ်င္ဘူး ..။ မခ်စ္စဖူး ခ်စ္ၿပီး ခ်စ္သူနဲ႔ ျပဳံးေပ်ာ္လို႔ အားမရေသးဘူး ...။

ေက်ာင္း ကင္တင္းက ထိုင္ေနက် ဆိုင္ထဲ ခ်စ္စု နဲ႔ ဖရန္ကီ ဝင္သြားၾကေတာ့ ေဟမာေငြႏွင္းနဲ႔ မိမိဦးတို႔ ရွိေနသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းက သူတို႔ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း လွမ္းႏုတ္ဆက္ၿပီး သူတို႔နဲ႔ လာထိုင္ဖိ့ု လက္ျပၿပီး ေခၚသည္ ။ မိမိဦးကေတာ့ သူတို႔ကိုေတြ႕တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ထ ထြက္သြားလိုက္သည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္း နဲ႔ သူတိ့ု ထိုင္ၿပီး အတူတူ အစားစားၾကသည္ ။ ေဟမာေငြႏွင္းက “ ယူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သတင္း အရမ္းႀကီးတာဘဲကြာ.. လူတိုင္းရဲ့ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ယူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေျပာဆိုေနတာ ၾကားေနရတယ္...” လိ့ု ေျပာျပသည္ ..။ ေက်ာင္းက ျပန္ေတာ့ ဖရန္ကီက တေနရာရာ သြားရေအာင္လို႔ ေျပာသည္ ။ ခ်စ္စု လန႔္သြားသည္ ။ ဖရန္ကီ နဲ႔ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ မေတြ႕ခ်င္ဘူး ..။ ဖရန္ကီ့အနမ္းေတြေၾကာင့္ ခ်စ္စု စိတ္ေတြ အရမ္း ယိမ္းယိုင္ခဲ့ရတာ ခ်စ္စု ကိုယ့္ဖါသာ အသိဆုံးမို႔ပါ ..။ သူနမ္းရင္ ခ်စ္စု ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထရသည္ ။ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ထၾကလြြန္းလို႔ ပင္တီဂြဆုံမွာ စိုစိုရႊဲရသည္ ။ စိတ္ေတြ ႂကြတက္လာရင္ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေတာ့ ဆိုၿပီး သူ႔အနမ္းေတြ အကိုင္အတြယ ္ေတြထဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေမၽွာပစ္လိုက္ခ်င္မိသည္ ။

“ ဘယ္သြားမွာလဲဟင္ ...” “ ခ်စ္စုကို ျပစရာ ရွိလို႔ ...” “ ဘာျပမွာလဟဲင္ ...ေျပာ...ေျပာ...သိခ်င္တယ္ ...” “ ဟိုေရာက္ေတာ့ သိမွာေပါ့ ...” “ ဘယ္မွာ ျပမွာလဲ ...” “ ဒိ့ု အိမ္မွာေပါ့ ....” “ အိမ္မွာ ဘယ္သူေတြ ရွိလဲဟင္ ....” “ မာမီ ရွိမွာေပါ့ ..ဒက္ဒီကေတာ့ ဟိုတယ္ အသစ္ ေဆာက္တဲ့ အလုပ္နဲ႔ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခမွာ ေရာက္ေနတယ္ ....”

ဖရန္ကီရဲ့ ဂ်က္ဂြားအနက္ႀကီး သူတို႔ ၿခံဝင္းတံခါးဝကို ေရာက္တာနဲ႔ တံခါးႀကီးေတြ ပြင့္လာသည္ ..။ ကာကီ ေရာင္ဝတ္ ၿခံေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ က ခါးညႊတ္ကိုင္းၿပီး ႏုတ္ဆက္ၾကသည္ ။ ျပဳံးျပၾကသည္ ။ ဖရန္ကီက ၿခံထကဲ လမ္းအတိုင္း ရဲတိုက္ႀကီးလို ႀကီးမားခန႔္ထယ္လွတဲ့ သူတိ့ု တိုက္ႀကီးရဲ့ ဆင္ဝင္ႀကီးေအာက္ကို ေမာင္းသြား လိုက္သည္ ..။ ကားရပ္လိုက္တာနဲ႔ တိုက္ႀကီးထဲက လူတေယာက္ ထြက္လာသည္ ။ ေခါင္းျဖဴျဖဴ မ်က္မွန္ထူထူနဲ႔ လူႀကီးတေယာက္ ..။

“ သားသား ...ဘႀကီး ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ..” “ က်ေနာ္ ခ်စ္စုကို က်ေနာ့္ ငန္းနက္ႀကီးေတြ ျပမလို႔ ...” “ ရတယ္..သားသား...သူတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ရွိၾကပါတယ္ ...”

ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို ဒီလူႀကီးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးသည္ ။ ဒီေခါင္းျဖဴ မ်က္မွန္ထူႀကီးရဲ့ နံမည္က ဘႀကီးေက်ာ္...တဲ့ ..။ ဖရန္ကီတိ့ု ဒက္ဒီ..မာမီတိ့ုရဲ့ မန္ေနဂ်ာ လူယုံေတာ္ႀကီး ...တဲ့ ။

ဖရန္ကီ က သူတို႔ မိသားစု ခ်စ္တဲ့ ငန္းနက္ႀကီးေတြကို ျပသည္ ။ တိုက္ႀကီးရဲ့ ေဘးတဖက္ျခမ္းမွာ ရွိတဲ့ ေရကန္ လွလွေလးထဲမွာ ေရကူးေနတဲ့ ငန္းအနက္ႀကီး ေလးေကာင္ ကို ဖရန္ကီနဲ႔ ခ်စ္စု သြားၾကည့္ၾကသည္ ..။

“ အရမ္းလွတဲ့ အေကာင္ႀကီးေတြေနာ္ ...ခ်စ္စု က ငန္းအျဖဴေရာင္ေတြဘဲ ေတြ႕ဘူးတာ ...” ဖရန္ကီနဲ႔ ခ်စ္စု ေရကန္ေလးေပၚ ျဖတ္ထိုးထားတဲ့ တံတားအျဖဴေလးေပၚမွာ ရပ္ၿပီး စကားေျပာၾကသည္ ..။ အလုပ္သမားတေယာက္က ပန္းခင္းႀကီးကို ေရေလာင္းေနသည္ ..။

“ ေအာ္ ..ခ်စ္စုကို ဒို႔ ငါးေတြ ျပရအုံးမယ္ ...” “ ဟင္..ယူ႔မွာ ငါးေတြလဲ ရွိတယ္..ဟုတ္လား ...” “ အင္း ...ေရႊငါးမ်ိဳးစုံ ရွိတယ္ ...” “ ဟယ္...ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ ....” “ လာ..ခ်စ္စု ...ဒို႔ လိုက္ျပမယ္ ....”

ဖရန္ကီက ခ်စ္စု လက္ကို ဆြဲၿပီး ၿခံႀကီးရဲ့ အေနာက္ဖက္ကို ေခၚသြားသည္ ..။ အေဆာက္အဦးႀကီးတခုကို ေရာက္လာသည္ ..။ ေခါင္မိုးအစိမ္း နဲ႔ အေဆာက္အဦး ရွည္ရွည္ႀကီး ..။ “ ဒါက ဘာႀကီးလဲ..ငါးေတြက ဒီအထဲမွာ လား...” “နိုး ...ဒါက ကားေတြ ထားတာေလ ..ကား ဂရပ္ဂ်္ ..ငါးေတြက အဲ့ေနာက္မွာ ..” ကားဂိုေဒါင္ႀကီးေဘးက အုတ္လမ္းေလးအတိုင္း အေနာက္ဖက္ကို သြားလိုက္ေတာ့ အိမ္ေလးတလုံး ကို ဘြားကနဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ..။ ဖရန္ကီက အိမ္ေလးထဲကို ခ်စ္စုကို ေခၚသြားသည္ ..။ “ ဟယ္ ...လွလိုက္တာ ...” လူတရပ္ေက်ာ္ မွန္ကန္ႀကီးေတြထဲ ေရႊငါး ေရာင္စုံေတြ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

“ ခ်စ္စု..ဒါက Oranda ..ဒါေတကြ ..Lion Head...ဒီဖက္ ကန္ထဲက ေကာင္ႀကီးေတြက Oscar...တဲ့ ... Oscar ေတြက ..Agressive ျဖစ္တယ္ ... တျခားငါးေတြကို စားတယ္ .. သူတို႔ကို သပ္သပ္ ထားရတယ္ ....”

ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို ျပတဲ့အေနနဲ႔ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကို ေအာ္စကာငါးႀကီးေတြ ရွိေနတဲ့ ကန္အေပၚ ဖက္ကို ထည့္ျပလိုက္သည္ ။ ငါးႀကီးေတြက တရွိန္ထိုး ဖရန္ကီ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို ထိုးဟပ္သည္ ။ ခ်စ္စု လန႔္သြားသည္ ..။ ငါးႀကီးေတြက ဖရန္ကီ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို ကိုက္လိုက္ၿပီ ထင္လို႔ ..။ ဖရန္ကီက ရယ္သည္ ..။

“ သူတိ့ုက ကိုက္ခ်င္တယ္..ေတြ႕လား ....ဟားဟား...” ငါးေတြ ထားတဲ့ အိမ္ေလးထဲမွာ ငါးေတြကို ထိုင္ၾကည့္ဖို႔ လားမသိဘူး ..။ ဆိုဖါအရွည္ႀကီးတလုံး ရွိေနသည္ ။ အဲဒီေဘးမွာ ေရခဲေသတၱာတလုံး ..။ ဖရန္ကီက ေရခဲေသတၱာကို ဖြင့္ၿပီး ကိုကာကိုလာ အခ်ိဳရည္ဘူးက ိုထုတ္ၿပီး ခ်စ္စုကို ေပးသည္ ..။ ဆိုဖါႀကီးေပၚမွာ အတူတူပူးကပ္ၿပီး ထိုင္ၾကသည္ ..။ လူးလာကူးခတ္ေနၾကတဲ့ ေရႊငါးေတြကို ထိုင္ၾကည့္ၾကသည္ ။ ခ်စ္စု မသြားခ်င္တဲ့ ဆိတ္ကြယ္ရာေနရာ ကို ခ်စ္စုတိ့ု ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနၾကၿပီ ..။

ခ်စ္စု နဲ႔ ဖရန္ကီ ပူးပူးကပ္ကပ္ ေနၾကေတာ့ မနမ္းမိဘဲ ဘယ္ေနမလဲ ..။ ဖရန္ကီ နမ္းလာေတာ့ ခ်စ္စုက တုန႔္ျပန္ နမ္းမိသည္ ..။ ဖြဖြေလး ညင္ညင္သာသာေလး မထိတထိေလး နမ္းၾကတာ ..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအနမ္းေတြက ရပ္လို႔မရဘူး ျဖစ္လာသည္ ။ မထိတထိ ကေန မိမိရရေတြ ျဖစ္လာၾကသည္ ။ အသက္ရႈျပင္းလာသလို အနမ္း ေတြကလဲ ဖြဖြေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး ..။ ေစာေစာက ေအာ္စကာငါးႀကီးေတြလို ျဖစ္လာသည္ .။ အငမ္းမရ ငုံဟတ္ စုတ္ယူလာသည္ ။ ဖရန္ကီရဲ့ လ်ာက ခ်စ္စု ပါးစပ္ထဲက ခ်စ္စုလ်ာေလးကို လာကလိသည္ ..။ လ်ာေတြ ပူးကပ္ လူးလွိမ့္ လိန္ယွက္ကုန္တဲ့အခ်ိန္ ဖရန္ကီ သည္ ခ်စ္စု ခါး သိမ္သိမ္ေလးကို ဖက္ထားရာက ခါးေလးေအာက္ဖက္ကို လက္ေတြ ေရြ႕သြားၿပီး ခ်စ္စု တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုပ္နယ္ကိုင္တြယ္လာသည္ ။ ခ်စ္စုလဲ သူ႔အနမ္းေတြမွာ မိန္းေမာ ေနၿပီး သူ႔ကို ဘာမွ မတားဆီးမိဘူး ..။ သူ႔အနမ္းေတြက ခ်စ္စု ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဆီက ခ်စ္စုရဲ့ လည္တိုင ္ေဖြးေဖြးေလး ဆီကို ေရြ႕သြားသည္ ..။ ခ်စ္စုႏႈတ္ခမ္းေတြ လဲ ထူအမ္းကုန္ၿပီေလ ..။လည္တိုင္ကို ေလ်ာက္နမ္းေနေတာ့ ယားက်ိက်ိ နဲ႔ ၾကက္သီးေတြ ထ..ရင္ေတြ ဖိုရသည္ ..။

သူ ခ်စ္စု အက် ႌပြပြေအာက္ဖက္ကေန သူ႔လက္ကို အထဲကို သြင္းၿပီး ခ်စ္စု နိ့ုေတြကို စမ္းကိုင္လာေတာ့..“ ဟိတ္..မကဲနဲ႔ကြာ ...” လို႔ ခ်စ္စု သူ႔ကို ေျပာလိုက္သည္ ..။ သူက ျပန္မေျပာ နားမေထာင္ ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳး ..။ ခ်စ္စု ရင္စိုင္ေတြကို ဆုပ္နယ္ေနသည္ ..။ ဘရာေလးေပၚက ကိုင္လို႔ အားမရေတာ့ ဘရာထဲကို လက္သြင္းၿပီး စမ္းသည္ ..။ သူ႔လက္ ဘရာထဲ သြင္းေနတဲ့ဆီ စိတ္အာ႐ုံေရာက္ေနတုံး ေနာက္ထပ္ စစ္မ်က္ႏွာတခုနဲ႔ ရင္ဆိုင ္ လိုက္ရျပန္သည္ ..။ ေအာက္ပိုင္း စစ္မ်က္ႏွာ ပါ ..။ ေလ်ာ့ရည္းေနတဲ့ ခ်စ္စု ထမိန္စေလးကို ဆြဲေျဖျဖဳတ္ၿပီး ထမိန္ထဲ သူ႔ေနာက္ လက္တဖက္ကို သြင္းျပန္လို႔ ခ်စ္စုလဲ ဟိုဖက္တားရ ဒီဖက္ကာရ ျဖစ္ေနသည္ ..။

“ အို..ယူ သိပ္ကဲေနတာဘဲကြာ...အို..ဟင့္ဟင့္ ...” “ ခ်စ္တယ္ ..ခ်စ္စုရယ္ ....အရမ္းခ်စ္တယ္ .....”

ဖရန္ကီ့အကိုင္အတြယ္ေတြက တေျဖးေျဖး ၾကမ္းလာသည္ ။ ခ်စ္စု အက် ႌေလး ကိုယ္ေပၚကေန ကြာက် ဖယ္ခြာသြားရသည္ ..။ ေနာက္က လိုက္သြားတာက ဘရာ ျဖဴျဖဴေလး .။ အေပၚပိုင္း အဝတ္မဲ့သြားတဲ့ ခ်စ္စုလဲ ရွက္လိ့ု သူ႔ရင္ခြင္ထဲ အတင္းတိုးသည္ ..။ ဒီလိုတိုးေတာ့လဲ ခ်စ္စုရင္သားစိုင္ တင္းတင္းေလးေတြ နဲ႔ သူ႔ ရင္ဘတ္ႀကီးက ဖိမိပူးကပ္ေနသည္ ..။ သူ႔လက္တဖက္က ခ်စ္စု ရင္သားေတြကို ကိုင္သည္ ..။ သာသာေလး ဆုပ္နယ္တာ ..။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ရင္သီးဖုေလးေတြကို စမ္းေနသည္ ။ ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေနသည္ ..။ ရင္သီး ဖုေလးေတြက ကာမစိတ္ ထႂကြေနလို႔ တင္းမာ ေထာင္ထေနသည္ ..။ ခ်စ္စု မုခ် ေျပာရဲတာ ခ်စ္စု ဖုတ္ဖုတ္ေလး သည္ အခု အခ်ိန္အခါမွာ စိုစိုရႊဲေနေလာက္ၿပီ ...။ ဖရန္ကီ သိသြားသည္ ..။ ခ်စ္စု စိုရႊဲေနတာကို ..။ သူ႔လက္က ပင္တီ အထဲကို သြင္းထိုးၿပီး ဖုတ္ဖုတ္ကို စမ္းလို႔ ..။

ထမိန္ကလဲ ေျပက် .. ပင္တီေလးကိုလဲ သူ ဆြဲခၽြတ္.. ခ်စ္စု တကယ့္ကို အဝတ္မဲ့ ကိုယ္တုံးလုံး ဘဝကို ေရာက္လိ့ုေနၿပီ ..။ ဖရန္ကီသည္ ခ်စ္စုကို ဆိုဖါႀကီးေပၚ ပက္လက္လွဲေစၿပီး သူက အေပၚက အုပ္မိုးထားသည္ ..။ ခ်စ္စု ရင္သားေတြကို စို႔သည္ ..။ ခ်စ္စု သူ႔ကို မလုပ္နဲ႔ကြာ.. ေတာ္ၿပီ.. ရပ္ေတာ့ လိ့ု တားဆီးေပမယ့္ မရေတာ့ ..။ သူ႔ကိုယ္ကို ေအာက္ပိုင္းကို ေလ်ာဆင္းသြားၿပီး ခ်စ္စု ဖုတ္ဖုတ္ ကို သူ နမ္းေနၿပီ ...။

အာ..ဟာ....ဟိတ္......အို . . .။

သူ႔လ်ာႀကီးက အျပားလိုက္ႀကီး ခ်စ္စု အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းကို ယက္ေနသည္ ..။ လ်ာျပားျပားႀကီးက ခ်စ္စု အဖုတ္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးေတြကို ဖိဖိ ပြတ္တိုက္သြားေတာ့ ခ်စ္စု ခါးေလးေကာ့ၿပီး တုန္ခါေနရသည္ ..။ အို.. ဖရန္ကီရယ္ .. ခ်စ္စုကို မသနားေတာ့ဘူးလား ...။ ဖရန္ကီရဲ့ လ်ာထိပ္က ခ်စ္စု အစိကို ထိုးကေလာ္ေနသည္ ..။ ခ်စ္စု အဂၤါစပ္လဲ တအား ယားလာသည္ ..။ အဲဒီယားတာကို ေျဖေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ေနသည္ ..။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ မတရားႀကီး ျဖစ္ေပၚေနသည္ ..။ ခံခ်င္ေနသည္ ..။ အရမ္း ..။ ေၾကာက္လ ဲ ေၾကာက္သည္ ..။ ဘာကို ေၾကာက္လ ဲ ..။ နာမွာ..ေစာက္ပတ္ေလး ျပဲသြားမွာ ..ဘိုက္ႀကီးမွာ ...။ ခ်စ္စုရဲ့ အဖုတ္ကို ယက္ရာက သူ ခ်စ္စု ႏႈတ္ခမ္း ေတြကို ျပန္လာ စုတ္နမ္းသည္ ..။ သူ႔လ်ာႀကီးေနရာမွာ အခု ေနရာဝင္ယူ ေရာက္ရလွိာတာက သူ႔ မာမာ အေခ်ာင္းႀကီး ..။ ခ်စ္စု အရမ္းလန႔္သာြ းသည္ ..။ သူ...သူ...ခ်စ္စု ကို ဟိုဒင္း လုပ္ေတာ့မည္ ...။

“ အို..မလုပ္နဲ႔..မလုပ္နဲ႔ ....”

သူ႔အေခ်ာင္းႀကီး ကို ၾကည့္မိလိုက္ၿပီး လန႔္သြားလို႔ ေအာ္လိုက္မိတာ ..။ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုလဲ တြန္းတား မိသည္ ..။

“ မနာေစရဘူး..ခ်စ္စုရယ္..ခ်စ္စု မနာေအာင္ လုပ္ေပးမွာ ..သိလား ..မေၾကာက္နဲ႔ ...”

“ အို ...ဘိုက္..ဘိုက္ႀကီးလိမ့္မယ္ ....” “ မႀကီးေစရပါဘူး..ခ်စ္စု ....” သူ႔အတန္မာမာႀကီးနဲ႔ ခ်စ္စု အဖုတ္ထဲကို ဖိသြင္းေနသည္ ..။ အိုး ...ဟင့္ . .။ ေအာက္ဖက္ စစ္မ်က္ႏွာမွာ ရင္ဆိုင္ေနရတုံး အထက္ဖက္မွာလဲ တဖက္က က်ဴးေက်ာ္မႈေတြနဲ႔ ၾက႐ုံ ျပန္သည္ ..။ တင္းေထာင္ ဖူးထေနတဲ့ ခ်စ္စုရဲ့ နို႔သီးနီညိဳညိဳေလးေတြကို တခ်ိန္ထဲမွာ ဖရန္ကီ့ ႏႈတ္ခမ္း ထူထူေတြက ငုံလာ စို႔လာလို႔ ..။ ေအာက္ဖက္မွာလဲ မွိုပြင့္ပုံစံ ထိပ္ဖူး အထစ္ႀကီးက အတင္းႀကီးဖိဝင္ လာသည္ ..။ ခ်စ္စုရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသား ႏုႏုေလးေတြထဲ ထိပ္ဖူး အထစ္က တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး တဖ်စ္ဖ်စ္ နဲ႔ ဝင္ေရာက္လာသည္ ။ နမ္း႐ုံ သက္သက္ ဆိုၿပီး ဘာမွ မလုပ္ခဲ့တဲ့ မခုတ္တတ္တဲ့ ေၾကာင္ရိုးေလး ပုံနဲ႔ ဖရန္ကီသည္ လုပ္မယ့္ လုပ္ေတာ့လဲ ခ်စ္စုကို အတင္း ထည့္သြပ္ေနၿပီ ..။တသက္လုံး ထိန္းသိမ္းလာခဲ့တဲ့ အပ်ိဳစင္ ဂိတ္တံခါးကို အတင္း တြန္းဖြင့္ ဝင္ေရာက္ေနသည္ ..။ အထိအေတြ႕ကို မလြန္ဆန္နိုင္ဘဲ ခ်စ္စုမွာ လိုလဲ လိုခ်င္ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္ေပါ့ ..။ အတင္းႀကီး ဝင္လို႔မရဘဲ တစ္လစ္ႀကီး ျဖစ္ေနေတာ့ ဖရန္ကီသည္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ေတြ နဲ႔ မရရေအာင္ ဖိထိုးသြင္းသည္ ..။ သူ ဖိဖိ ထိုးလိုက္တိုင္း ခ်စ္စု အဖုတ္က အေရေတြ တရႊမ္းရႊမ္း ယိုစီးထြက္သည္ ..။ ဒီအေရ ေတြေၾကာင့္ဘဲ ဖရန္ကီ့ထိပ္ဖူးက ခ်ဥ္းနင္း ဝင္ေရာက္လာနိုင္သည္ ။

ခ်စ္စုမွာေတာ့ သူ႔ကို တအားႀကီးဖက္ထားရင္း သူလုပ္သမၽွကို ခံေနရသည္ ..။ ခ်စ္သူကို အလိုလိုက္မိၿပီ..။ ခ်စ္သူစိတ္ႀကိဳက္ သူ႔တကိုယ္လုံးကို ျခယ္လွယ္ခြင့္ ေပးလိုက္မိၿပီ ..။ သူ႔အတန္ တုတ္တုတ္ႀကီးက ခ်စ္စုအတြင္းသား ေတြကို ထိုးခြဲပြတ္တိုက္လို႔ အတြင္းပိုင္းကို ဝင္သည္ ..။ နာက်င္မႈ ေဝဒနာနဲ႔အတူ ေကာင္းျခင္း အရသာထူးက အတူတူ တြဲလိုက္ပါလာသည္ ..။ ဖရန္ကီက ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေနသည္ ..။ ကာမရဲ့ အရသာထူးနဲ႔ ခ်စ္သူရဲ့ ယုယမႈေတြကို ရရွိခံစားရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ခ်စ္စုရဲ့ အပ်ိဳစင္ ဘဝေလးလဲ ဆုံးရႈံးသြားသည္ ..။ အတန္ညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ႀကီး အျပည့္အသိပ္ဘဲ ခ်စ္စု ရဲ့ အဖုတ္ထဲ စိုကဝ္င္ေနသည္ ။ အို..ခ်စ္စု အဖုတ္ေလးေတာ့ ျပဲၿပီလား မသိေတာ့ပါဘူး . .။ ဖရန္ကီက ခ်စ္စု တင္ပါးေတြ ေအာက္ကို သူ႔လက္ကိုသြင္းၿပီး တင္ပါးေတြကို တအား ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖိဖိသြင္းေနသည္ ..။

ခ်စ္စု တအားအား တအီးအီး ညည္းေနတုံးဘဲ ဖရန္ကီရဲ့ အေရပ်စ္ပ်စ္ေတြ ခ်စ္စုရဲ့ ဘိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလး ေပၚကို တဖ်တ္ဖ်တ္ နဲ႔ ပန္းထြက္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ..။ ဖရန္ကီ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ အရိုင္းတေကာင္လို ေအာ္ညည္း ရင္း ခ်စ္စု ကိုယ္ေပၚကို လဲက်လာသည္ ..။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတိ့ု ေရာက္ေနတဲ့ ငါးကန္ေတြ ထားတဲ့ အိမ္ကေလး ထဲကို တစုံတေယာက္ ဝင္လာတဲ့ ေျခသံလိုလို ၾကားလိုက္ရလိ့ု ခ်စ္စုလဲ ပုံရက္သား က်ေနတဲ့ ထမိန္ေလးကို ကမန္းကတန္း ေကာက္ယူၿပီး ဆြဲဝတ္လိုက္မိသည္ ..။ အက် ႌ ဝတ္ခ်ိန္ မရလိုက္ ..။

“ ဟင္ ...ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ ..”

ဖရန္ကီရဲ့ မာမီ ခါးႀကီးေထာက္လို႔ သူတို႔ကို ၾကည့္ေနသည္ ..။

“ သားသား..မင္း ဘယ္က ဟာေတြ ေခၚလာၿပီး ဆက္စ္လုပ္ေနတာလဲ ...ေဟ့..မိန္းကေလး ..မင္း သူမ်ား အိမ္ မွာ ကိုယ္တုံးလုံး နဲ႔ အရွက္မရွိဘူးလား..ဘယ္လို ေအာက္တန္းစားေတြပါလိမ့္...”

“ အို..အို..က်မ...က်မ ....”

ခ်စ္စု ျခဳံးပြဲခ် ငိုလိုက္မိသည္ ။

“ ဟိတ္..ငိုမေနနဲ႔..က်က္သေရ မရွိလိုက္တာ...မသာအိမ္ ထင္ေနလား ...”

“ မာမီ...ဒါ က်ေနာ့္ေက်ာင္းက က်ေနာ့္ရီးစား ..က်ေနာ္ လက္ထ္မွာ..သူ႔ကို ဘာမွ မေျပာပါနဲ႔ ..က်ေနာ္ သူ႔ကို ေခၚလာတာ ...” ဖရန္ကီက သူ႔အေမကို ျပန္ေအာ္သည္ ..။

“ ခ်စ္စု အဝတ္ျပန္ဝတ္ ....”

ခ်စ္စုရဲ့ ဘရာ ခ်ိတ္ကို ဖရန္ကီက ျပန္တပ္ေပးသည္ ..။

“ သားသား...မင္းေတာ့ အမွားႀကီး မွားေနၿပီ ...ကိုယ္နဲ႔ အဆင့္တူတဲ့ လူေတြကို သြား အေရာဝင္မိေနၿပီ သားသား ....” “ မာမီ ..ဒါ သား လက္ထပ္ မယ့္ ခ်စ္သူပါ ....မရိုင္းပါနဲ႔ ...”

“ ဖရန္ကီ ...သားသား..ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ..မင္း ယရမွာက ဇလပ္ျဖဴေလ ..ဇလပ္ျဖဴနဲ႔ မင္းကို ေပးစားဖို႔ လပု ္ထားၿပီးၿပီေလ ..မင္း ဒို႔စကား နားေထာင္ရမယ္ ...” “ မာမီ...ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ ..မၾကားခ်င္ဘူးဗ်ာ.....ရပ္ေတာ့ ...” “ သားသား..ဇလပ္ျဖဴကိုဘဲ ယူရမယ္ ...ဇလပ္ျဖဴကိုဘဲ ယူရမယ္ ....ဇလပ္ျဖဴ ...”

“ မာမီ ႐ူးေနလား ...ရွပ္အပ္ပ္ ...”

ဖရန္ကီက ခ်စ္စု လက္ကို ဆြဲၿပီး အိမ္ေလးထဲက ထြက္သည္ ..။ သူ႔အေမႀကီး အေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါလာသည္ ..။ အ႐ူးမႀကီး တေယာက္လိုဘဲ ဇလပ္ျဖဴကိုဘဲ ယူရမည္ ဆိုတာကို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနသည္ ..။ ဖရန္ကီက ကားဂိုေဒါင္ေရွ႕မွာ ရွိေနတဲ့ ကားတစီးေပၚ တက္လိုက္သည္ ..။ခ်စ္စုလဲ သူ႔ေနာက္ လိုက္တက္သည္ ။ ခ်စ္စုလဲ ေရေရလည္လည္ ငိုမိသည္ ..။ အပ်ိဳရည္ ပ်က္တဲ့ေန႔.. အရွက္ကြဲတဲ့ေန႔ ...။ ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈ ..သူေဌးသား ကို ခ်စ္ခ်င္တာကိုး ..။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို ကတိေတြ တပုံႀကီး ေပးသည္ ..။ ခ်စ္စုကို သူ တကယ္ခ်စ္သည္...တဲ့ ..။ တေန႔ က်ရင္ လက္ထပ္ၾကမည္...တဲ့ ..။ ဖရန္ကီ နဲ႔ လမ္းေဘး ေကာ္ဖီဆိုင္ ေသးေသးေလး တခုမွာ ေကာ္ဖီ ဆင္းေသာက္သည္ ..။ ခ်စ္စုပုံစံက ကပိုကရိုနဲ႔ ..။ အဝတအ္စားေတြလဲ ေၾကမြလို႔ ..။ အဝတ္အစား ေၾကမြတာထက္ ခ်စ္စုရဲ့ အပ်ိဳစင္ဘဝေလး ေခ်မြခံလိုက္ရတာက ဆိုးသည္ ။ ဒီထက္ အိုဆိုးတာက သူတိ့ုကို ေကာ္ဖီဆိုင္ေဘးက ဒန္ေပါက္ဆိုင္ကေန လူတေယာက္က စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ေနသည္ ..။

“ ဟင္ ...ကိုသူရိန္ထြန္း ......”

ဖရန္ကီသည္ ခ်စ္စု ခါးေလးကို ဖက္ထားေနသည္ ။ ခ်စ္စုလဲ ငိုထားလိ့ု မ်က္လုံးေတြ ႏွာေခါင္းေတြ နီရဲေနသည္ ..။ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲက လူငယ္ေတြကလဲ ၾကည့္လိုက္ၾကတာ အရမ္းဘဲ ..။ သူရိန္ထြန္း ၾကည့္ေနတာက ခ်စ္စုအတြက္ ငရဲ ဘဲ ..။ သူရိန္ထြန္းသည္ စိတ္ပ်က္ေနတဲ့ ပုံနဲ႔ ၾကည့္ေနသည္ ..။ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတိ့ုက ို ျပန္တိုင္ေတာ့မလား မသိဘူး ...။ ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို လမ္းထိပ္အထိ လိုက္ပို႔ေပးသည္ ..။ သူ႔အေမ ေျပာဆိုရိုင္းျပတာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ဖိ့ု ေျပာသည္ ..။ ခ်စ္စု ကို သူ တကယ္ခ်စ္..အရမ္းခ်စ္တာမို႔ သူ႔မိဘေတြ သေဘာမတူလဲ လက္ထပ္မည္ လို႔ အထပ္ထပ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာသည္ ..။ ခ်စ္စုကလဲ သူ ေျပာတာေတြကို ယုံသည္ ။ ခ်စ္စု ဖရန္ကီ အခ်စ္ၾကမ္းထားခဲ့လို႔ လမ္းေလ်ာက္ရင္ နာေနသည္ ..။ အိမ္ထဲကို အဝင္ ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတိ့ု ရွိမေနလို႔ ေတာ္ေသးသည္ ..။ ေရေအးေအးနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္ရင္ ေပါင္ၾကား ပိပိက နာေနတာမ်ား သက္သာသြားမလားလို႔ ထင္မိၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္သည္ ..။ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့ အဲဒီေနရာတဝိုက္က ညစ္ေပေနတာေတြ သန္စ့ င္သြားေပမယ့္ နာက်င္ က်ိန္းစပ္တဲ့ ေဝဒနာ ကေတာ့မေပ်ာက္သြားဘူး ။

အိပ္ရာထဲမွာဘဲ ေခြေနမိသည္ ..။ ဖရန္ကီရဲ့ အကိုင္အတြယ္ အထိအေတြ႕ ေတြကို ျပန္သတိရေနမိသည္ ။ ပိပိက နာက်င္ေပမယ့္ သူေပးသြားတဲ့ အထိ အေတြ႕ အရသာေတြက နာက်င္တာထက္ ပိုလို႔ ဖရန္ကီ့ကို လြမ္းသလိုႀကီး ခံစားရသည္ ..။ ဖရန္ကီရဲ့အေမရဲ့ ဆက္ဆံေရး က်ဲတာကို နာက်ည္းေပမယ့္ ဖရန္ကီက ခ်စ္စုကို ခ်စ္ဖို႔ဘဲ အေရးႀကီးတာ မဟုတ္လား ..။ ဖရန္ကီ့အခ်စ္ကို ခ်စ္စု ယုံသည္ ။ ခ်စ္စု ကို သူ တကယ္ ခ်စ္တာ ..။

ေမေမနဲ႔ မမႀကီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ခ်စ္စုက ကုတင္ေပၚ ေစာင္ျခဳံေကြးေနလို႔ ေနမေကာင္းဘူးလား ဆိုၿပီး လာေမးၾက နဖူးစမ္းၾက လုပ္ၾကသည္ ..။ ခ်စ္စု က ေဆးေသာက္ထားလို႔ အိပ္လိုက္ေတာ့မယ္လိ့ု ေျပာၿပီး အိပ္ခန္းထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး ..။ ဖရန္ကီ့ ရင္ခုံစရာ အထိအေတြ႕ေတြကို ျပန္ျပန္ စဥ္းစားေတာ့ စိတ္ေတြက တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္လာရၿပီး ေပါင္ၾကားက ပိပိကလဲ ယားသလိုလို တခုခုကို လိုခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာလိ့ု လက္နဲ႔ စမ္းကိုင္ မိေတာ့ အေရေတြ စိုေနတာ သိလိုက္ရသည္ ..။

ေနာက္တေန႔မွာ ခ်စ္စု ေက်ာင္းမတက္ဘူး ..။ ပိပိ နာရက္ႀကီးနဲ႔ လမ္းေဝးေဝး မေလ်ာက္ခ်င္ဘူး ..။ ဖရန္ကီက ဖုန္းဆက္သည္ ..။ ခ်စ္စုကို ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာသည္ ..။ ခ်စ္စုက ဒီေန႔ေတာ့ မေတြ႕ေတာ့ဘူးလိ့ု ေျပာလိုက္သည္ ..။ ခ်စ္စု လမ္းေလ်ာက္ရင္ နာသည္လိ့ု သူ႔ကို ေျပာျပလိုက္သည္ ..။ သူက ခ်စ္စု အနာ သက္သာေအာင္ သူ အနမ္းေတြ ေပးခ်င္သည္လိ့ု ေျပာေတာ့ ခ်စ္စု ရင္ထဲမွာ ဖိန္းဖိန္းရွိန္းရွိန္း နဲ႔ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထရသည္ ..။ သူ႔အနမ္းေတြကို သတိရသြားလို႔ ..။

ခ်စ္စု ပိပိကို သူ နမ္းတာ ခ်စ္စု ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္ သြားရေလာက္ေအာင္ဘဲ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွား တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားခဲ့ရသည္ ..။ ခ်စ္စု ပိပိကို သူ လ်ာနဲ႔ ယက္ေပးတာ ..။ ခ်စ္စု သူ႔လ်ာနဲ႔ ေဝးရာကို ေနာက္ဆုတ္ ထြက္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားတာ မရဘူး..။ သူက ခ်စ္စု ဖင္တုံးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ၿပီး ခ်ဳပ္ထိန္းထားခဲ့တာ ..။ ခ်စ္စုလဲ ဖရန္ကီ့ အေမ လာဆဲတာက လြဲၿပီး ဖရန္ကီနဲ႔ အခ်စ္လြန္ရတာေတြကို ေက်နပ္သည္ ..။ ခ်စ္သူကို ကိုယ့္ကိုယ္ေတြကို ေပးအပ္ရတာကို ေနာင္တ မရဘူး ..။ ဝမ္းမနည္းဘူး ..။ ခ်စ္သူ နဲ႔ မၾကာခင္ လက္ထပ္ၾကမွာဘဲ ေလ ..။

ဖရန္ကီက ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတို႔ ဆိုင္သြားၾကတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းထပ္ဆက္သည္ ..။ ခ်စ္စုကို သူ ဒီေန႔ မေတြ႕ ရရင္ မေနနိုင္ဘူးတဲ့ .။ ေတြ႕ကို ေတြ႕မွ ျဖစ္မည္...တဲ့ ..။ ခ်စ္စုလဲ ေနာက္ေန႔မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္ လို႔ သူ႔ကို အထပ္ထပ္ ေျပာေပမယ့္ မရဘူး ..။ ခ်စ္စုကို ခ်စ္တယ္..အရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္ ..မ်က္ႏွာေလး ျမင္ရရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ.. ဘာညာ ကြိကြေတြ ခၽြဲၿပ ငိုျပသည္ ..။

ခ်စ္စုအိမ္ကို သူ လာခဲ့မည္ လို႔ ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္ ..။ ခ်စ္စု ျပန္ေခၚလို႔လဲ မရေတာ့ ..။ ခက္တာ ဘဲ..။ ဖရန္ကီ့ကို တိုက္ခန္း က်ဥ္းေလးေပၚကို မေခၚခ်င္ဘူး ..။ သူက သူေဌးသား..။ နဲနဲပါးပါး ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးသား လဲ မဟုတ္ဘူး ..။ ခ်စ္စုတို႔ တိုက္ခန္းေလးက သူတို႔အိမ္က အိမ္ေဖၚေတြ ေနတဲ့ တိုက္ခန္းေလးေတြ ေလာက္ဘဲ ရွိသည္ ..။ ခ်စ္စု တို႔က ေကာင္းေကာင္းလဲ ရွင္းလင္း မထားဘူး ..။

တင္ေတာင္..တင္းေတာင္ ...

ပိပိ နာက်င္ က်ိန္းစပ္ေနတဲ့ ၾကားက ခ်စ္စု အိမ္ အျမန္ရွင္းရသည္ ..။ ဖရန္ကီ လာတဲ့အခါ နဲနဲၾကည့္ေကာင္းေနေအာင္ ..။

အို တံခါးဘဲလ္ ျမည္ေနၿပီ ..။ သူ..သူ..သူ ေရာက္လာၿပီ ...။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့...ဟင္..ဖရန္ကီလဲ မဟုတ္ဘူး ...။ ကိုသူရိန္ထြန္းႀကီး ...။

ဒါေၾကာင့္ ဖရန္ကီ လာတာ ဒီေလာက္ မျမန္နိုင္ပါဘူး လို႔ ေတြးေနတာ ..။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ တံခါးဖြင့္ၿပီး သူဘာလို႔ လာလဲ ေမးလိုက္မည္ လို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး တံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္ ..။

“ ခ်စ္စု ...” “ ကိုသူရိန္ထြန္း ....ဘာ...ဘာ ကိစၥရွိလဲဟင္..ေမေမနဲ႔ မမႀကီးတို႔ ဆိုင္ကိုသြားၾကၿပီ ...” “ သိတယ္..ခ်စ္စု..ကိုယ္ သ