အေၾကြးႏြံ

ဖဲဝုိင္းကဒီေန႔ေစာေစာသိမ္းလုိက္သည္။
ေဒၚတင္တင္ ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ႏုိင္သြားမွန္းသိသာသည္။
သူမလက္ေပြ႔အိတ္ထဲကုိ ၅ေထာင္တန္ေတြ ၁ ေသာင္းတန္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထည့္လုိက္တာေတြ႔ရသည္။ေကသီလည္းဒီေန႔ႏုိင္တယ္ဆုိေပမဲ႔ ေဒၚတင္တင္ေလာက္ေတာ့မႏုိင္။၃ သိန္းေလာက္သာရွိမည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ေမာင္ခုိင္ကုိသင္ခန္းစာေပးလုိက္ရသည္။
ေမာင္ခုိင္ကပါလာေသာဆြဲႀကိဳးလက္စြပ္ဆုိင္ကယ္မ်ားပါ ကုန္သည့္အျပင္ေဒၚတင္တင္ကုိေပးရန္ အေၾကြး ၅ သိန္းေလာက္တင္သြားသည္။ ေမာင္ခုိင္အမ မင္းအိမ္လုိက္ယူရမွာလား။ ေမာင္ခုိင္မ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတာကုိေတြ႔ရသည္။ အမ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ေစာင့္ေပးႏုိင္မလား။ နင္တုိ႔ကေျပာလုိက္ဒီအတုိင္းႀကီးဘဲ။ မရဘူးေနာ္ေမာင္ခုိင္။
ငါကေပးစရာရွိလဲဝုိင္းျပီး အျပတ္ေပးတာ။

ရစရာရွိလည္းခုခ်က္ခ်င္း႐ရမွ။ ေမာင္ခုိင္က အခုရႈံးသြားေသာေငြေတြကလည္း သူ႔ပုိက္ဆံခ်ည္း မဟုတ္မွန္းေကသီရိပ္မိသည္။ ေမာင္ခုိင္ကား ၁၈ႏွစ္ဝန္းက်င္သာရွိေသာ လူေခ်ာတစ္ဦး။ လူပ်ဳိတစ္ေယာက္ပင္။ မိဘေတြကေတာ့မရွိၾကေတာ့။ဒီေငြကုိဒီေကာင္ေလးဘယ္လုိဆပ္မည္ေတာ့မေျပာတတ္။ေရႊဆုိင္ပုိင္ရွင္ ဦးမ်ဳိးလြင္၏ အမ်ဳ္းသမီးေဒၚတင္တင္ထံမွအေၾကြးသြားတင္ေနသည္။ ေဒၚတင္တင္ကေငြတုိးလည္းေပးသူပီပီ နည္းနည္းအာၾကမ္းသည္။ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္က ခပ္တုပ္တုပ္ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ပင္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမဆုိေပမဲ႔ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူပီပီ ေခတ္မွီျပီးေဟာ့မွန္းေတာ့ ေကသီသိသည္။ဒါေတြသူမစိတ္မဝင္စားပါ။ ေဒၚတင္
ေဒၚတင္တင္ကားေပၚကုိ ေမာင္ခုိင္တက္လုိက္သြားတာေတြ႔လုိက္ရသည္။ ေကသီလည္း အခ်ိန္လင့္ေနျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ပုိက္ဆံမ်ားကုိအိတ္ထဲထုိးထည့္ကာ ဆုိင္ကယ္ကုိထုတ္ကာ ျပန္ခဲ႔ေနာ့သည္။ အခ်ိန္က ညေန ၃ နာရီေလာက္ရွိေနျပီေလ။
ဒီေန႔အလုပ္ပိတ္ရက္မုိ႔လုိ႔ သူမတုိ႔ ခ်ိန္းဝုိင္းေလးျဖစ္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ဖဲဝုိင္းက ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္ထဲကအိမ္တစ္အိမ္မွာ။
သူေဌးရပ္ကြက္ပီပီ လူသြားလူလာရွင္းသည္။ ပုိင္ရွင္အမ်ဳိးသမီးကလည္းသူေဌးမပင္။ ေဒၚတင္တင္မိတ္ေဆြ။
ဝါသနာတူ စရုိက္တူေတြပင္။

ေဒၚတင္တင္တစ္ေယာက္ဆုိဖာေပၚတြင္ေက်ာမီွထုိင္ေနသည္။
သူမအဖုတ္ထဲမွ အရမ္းကုိက်င္လာျပီး ဆီးသြားခ်င္သလုိလုိခံစားခ်က္မ်ဳိးျဖစ္လာသည္။ႏႈတ္ခမ္းကုိကုိက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကေမာင္ခုိင္ ေခါင္းကုိဆြဲကုိင္ကာ သူမပါင္ခြၾကားမွအတင္းကပ္ထားသည္။
ေမာင္ခုိင္ေခါင္းကသူမေပါင္တံတုတ္တုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာညွပ္ေနျပီးထမိန္ျဖင္အုပ္ထားျခင္းခံရသည္။
စိန္ေျခက်င္းေလးေတြဝတ္ဆင္ထားေသာ ေဒၚတင္တင္ရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ေမာင္ခုိင္ေက်ာေပၚမွာတင္ထားသည္။
အားဟ အင္းအင္း ေဒၚတင္တင္ဖင္ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသလုိ ရင္အစုံကလဲနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနသည္။
ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္က သူမအပန္းေျဖရန္ဝယ္ထားေသာ တုိက္ပုေလးမွာ ေမာင္ခုိင္ကုိေန႔တုိင္း သူမေခၚျပီး အတုိးယူေနက်ေလ။
သူေဌးမႀကီးေဒၚတင္တင္ရဲ႕အတုိးေပၚအတုိးဆင့္ယူျခင္းခံရသျဖင့္ ေမာင္ခုိင္ကားေဒၚတင္တင္ေစစားရာျဖစ္ေနသည္။
ေဒၚတင္တင္ကား ေမာင္ခုိင္ကုိ သူမအဖုတ္ကုိေန႔တုိင္းယက္ခုိင္းသည္။သူမဖင္ကုိပါယက္ခုိင္းသည္။
ေမာင္ခုိင္ကား ေဒၚတင္တင္ကုိအေၾကြးမ်ားေပးစရာရွိသျဖင့္
ေၾကာက္ေနရသည္။တဏွာႀကီးလွေသာေဒၚတင္တင္ရဲ႕
အပီခ်ဳပ္ကုိင္ျခင္းခံရသည္။

သူမအေၾကြးကုိေန႔ျပန္တုိးယူျခင္းျဖစ္သည္။ေဒၚတင္တင္ကလည္း ေမာင္ခုိင္ကုိႏုိင္စားေပးသည္။
ျပြတ္ျပြတ္ ေဒၚတင္တင္ရဲ႕ေစာက္စိကုိအသံမည္ေအာင္စုပ္ေပးေနရသည္။ အားအင္း ေဒၚတင္တင္ကေမာင္ခုိင္ပါးစပ္ႏွင့္ သူမအဖုတါကုိအတင္းထိကပ္လုိက္သည္။ သူမရဲ႕ျဖဴျဖဴခြ်ဲခြ်ဲေစာက္ရည္ေတြက ေမာင္ခုိင္ပါးစပ္ထဲျပည့္သြားသည္။
သူမႏွစ္ခ်ီေျမာက္ျပီးသြားေခ်ျပီ။
ထမိန္ကုိအသာလွန္တင္လုိက္သည္။
ငါ့အရည္ေတြကုိျမိဳခ်ေနာ္ ေမာင္ခုိင္။ အဖုတ္မွာပြေနတာေတြပါ မင္းလ်ွာနဲ႔လုိက္ယက္။ ေမာင္ခုိင္ကား ေဒၚတင္တင္အမိန္႔အတုိင္း
အဖုတ္ျပဲျပဲႀကီးမွသုတ္ရည္မ်ားကုိ လ်ွာနဲ႕လုိက္ယက္ကာျမိဳခ်ရသည္။
လာလုိက္ခဲ႔အခန္းထဲကုိ။

ေဒၚတင္တင္ကေမာင္ခုိင္ကုိ အခန္းထဲေခၚသြားသည္။
အခန္းထဲက ေမြ႔ယာထူႀကီးခင္းထားသည့္ ကြ်န္းကုတင္ႀကီးေပၚမွာ
ေမာင္ခုိင္ကုိ ကုိယ္လုံးတီး ပက္လက္လွန္အေနအထားျဖင့္
ေျခေတြလက္ေတြကုိကုတင္တုိင္ေတြမွာႀကိဳးနဲ႕ပူးခ်ည္လုိက္ေတာ့သည္။မၾကာခင္မွာေတာ့ သူေဌးမႀကီးေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခုိင္ကုိ တက္ခြျပီး ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ တစ္ေနကုန္လုိးပြဲဆင္ႏြဲေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္ခုိင္ကုိ သူမဖုိက္လုိ႔မဝမခ်င္း ႀကိဳးတုပ္ထားမွာျဖစ္ပါတယ္။
အဝတ္ေတြခြ်တ္ခ်ေနတဲ႔ေဒၚတင္တင္ကုိၾကည့္ျပီး ေမာင္ခုိင္လဲ ရမၼက္ေတြၾကြလာကာ လီးႀကီးကေထာင္မတ္လာပါတယ္။

စြပ္စြပ္ ဘတ္ဘတ္ အင္း အင္း ေဒၚတင္တင္ႏုိ႔ႏွစ္လုံးက ယမ္းခါေနသည္။သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေမာင္ခုိင္ရင္ဘတ္အားေထာက္ထားျပီးသူမအဖုတ္ထဲထည့္ထားေသာေမာင္ခုိင္လီးအား အပီေဆာင့္ေနသည္။
ေမာင္ခုိင္ကလည္းေအာက္မွာတအုိးအုိး တအင္းအင္းျဖစ္ေနသည္။
ေမာင္ခုိင္ကုိ ေဒၚတင္တင္က ရင္ဘတ္မ်ားကုိပါ ကုတ္ျခစ္ကစားေပးေနသျဖင့္ေကာ့တက္ေနသည္။ေဒၚတင္တင္တုိက္ေကြ်းထားေသာရာဂႀကြေဆးမ်ားေၾကာင့္ သူ႔လီးကလည္းအစြမ္းကုန္မာေထာင္ေနသည္။
ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခုိင္အရမ္းေကာင္းေနျပီဆုိတာသိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ေမာင္ခုိင္ကုိညဥ္းဆဲတဲ႔အေနနဲ႔ လီးကုိသူမအဖုတ္ထဲ စိမ္ထားျပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနပါတယ္။
ျမန္ျမန္ေဆာင့္ပါ အင္း အင္း
ေမာင္ခုိင္ကား သူမအက်ဥ္းသားသဖြယ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမအဖုတ္ထဲတပ္ထားေသာလီးကား သူမစိတ္ႀကိဳက္ပင္။
ေဒၚတင္တင္ကား ေမာင္ခုိင္လီးကုိ သူမအဖုတ္ျဖင့္ညွစ္ညွစ္လုိက္လ်ွင္
ေမာင္ခုိင္ကားခါးေကာ့သြားသည္။
ေမာင္ခုိင္ရဲ႕ေျခေတြလက္ေတြကုိကုတင္တုိင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔ပူးခ်ည္ေပး ထားသျဖင့္ ေမာင္ခုိင္ကား သူမအလုိက် ေဖ်ာ္ေျဖေနရသည္။
လုိးခ်င္စိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနသျဖင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေမြ႕ယာစမ်ားကုိ မမီမကမ္းအတင္းဆြဲဆုပ္ကုတ္ျခစ္ေနတာကုိက ေဒၚတင္တင္အတြက္အရသာပင္။

ေဒၚတင္တင္ကအဖုတ္ႏွင့္ေတ့ထားေသာလီးကုိျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိသြင္းေနသည္။ ေမာင္ခုိင္ကခါးေကာ့ျပီ လီးကုိျပန္ေကာ့လာလွ်င္ သူမကျပန္ျပန္ကာ လီးအဖ်ားအထိေရာက္ေအာင္ သူမအဖုတ္ကုိ ၾကြၾကြကာဆြဲထုတ္လုိက္သျဖင့္ ေမာင္ခုိင္ကားအားမလုိအားမရျဖစ္ကာ ေဇာပုိၾကြလာသည္။ ေဆာင့္ေပးပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အင္းဟင္း။
ေဒၚတင္တင္ လုိခ်င္ေသာအေနအထားသုိ႔ေရာက္ရွိလာေခ်ျပီ။
လုိးခ်င္ေနျပီလား ဟင္းဟင္း
ရင္ဘတ္ကုိခပ္ဖြဖြသူမလက္ျဖင့္ပြတ္ရင္းေမးလုိက္သည္။
ေမာင္ခုိင္ကား မရွက္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ လုိး လုိးခ်င္ပါျပီ။
တကယ္လုိးခ်င္တာေပါ့ ဟုတ္လား လီးကုိ လက္ျဖင့္ကုိင္ကာ အဖုတ္ႏွင့္ေတ့ကာ အဖုတ္အေျမာင္းျဖင့္ေတ့ပြတ္ရင္း ေဒၚတင္တင္က ညဳတုတုေမးလုိက္ျပန္သည္။ လီးထိပ္က ႏူးညံ႔ေသာ ေစာက္ပတ္အဝ အရသာေၾကာင့္ က်ဥ္တက္လာသျဖင့္ေမာင္ခုိင္ကား အရူးအမူးပင္။
လုိး လုိးခ်င္ပါတယ္ ။
ဒါဆုိ အဖုတ္ထဲမင္းလီးတပ္ျပီး ဆက္ေဆာင့္ေပးခ်င္တယ္ဆုိ မင္းငါ့ငယ္ကြ်န္အျဖစ္တစ္သက္လုံးေနရမယ္။
ေမာင္ခုိင္ ဘာမွမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ၊
လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ပါဗ်ာ သခင္မခုိင္းတာ အခုလဲလုပ္ေပးေနရတာဘဲ။
သေဘာရွိသာ လုပ္ပါဗ်ာ အင္း အင္း ဟင္းဟင္း။

ဟုတ္ျပီဒါမ်ဳိးမွ မမကႀကိဳက္တာ ဟင္းဟင္း။
ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခုိင္လီးကုိ သူမအဖုတ္တစ္ဆုံးထိျမဳပ္ေအာင္ ဖိထုိင္ခ်လုိက္ျပီး သူမစိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ေတာ့သည္။
စြပ္စြပ္ ပလြတ္ပလြတ္ ေဘာက္ေဘာက္
ေဒၚတင္တင္ ေမာင္ခုိင္ကုိဘယ္ေလာက္စားခ်င္ေနတယ္ဆုိတာ ထုိေနရာမွာေပၚလြင္သည္။ ေမာင္ခုိင္လဥႏွင့္သူမဆီးခုံရုိက္သံက တဘတ္ဘတ္ႏွင့္ အဖုတ္ႏွင့္လီးထိေတြ႕သံက စည္းခ်က္ႀကမ္းၾကမ္း
ထြက္ေပၚေနသည္။ ကြ်န္းကုတင္ႀကီးကလည္း လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ တက်ီက်ီထြက္ေပၚေနသည္။
ေဒၚတင္တင္လုိျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ ဝါရင့္ေဆာ္ႀကီးရဲ႕အပီဆြဲျခင္းခံေနရေသာ ေမာင္ခုိင္အဖုိ႔ မလြယ္ကူလွပါ။
လေရမ်ားထြက္ခ်င္လာသည္။
ေဒၚတင္တင္က သိသည္။ ေမာင္ခုိင္ရင္ဘတ္ကုိ လက္သည္းမ်ားနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းႀကမ္းေသြးစုိ႔ေအာင္ ဆိတ္ဆြဲလုိက္သည္။

အား အ ေမာင္ခုိင္မ်က္ရည္ေတြဝုိင္းသြားသည္။
မင္းျပီးဖုိ႔မစဥ္းစားနဲ႔ေမာင္ခုိင္။ ငါႏွစ္ခ်ီျပီးမွ မင္းျပီးလုိ႔ရမယ္။
အသားမနာခ်င္နဲ႔။ ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခုိင္ကုိအေၾကြးနဲ႔ သိမ္းထားသူပီပီ သူမစိတ္တုိင္းက်လုပ္ေတာ့သည္။
လူပ်ဳိလီးက သူမအတြက္အရသာရွိလွသည္။ ေမာင္ခုိင္က လူသာခပ္ပိန္ပိန္။လီးကႀကီးလဲႀကီးရွည္လဲရွည္ေတာ့ သူမအႀကိဳက္ပင္။
ေဆာင့္ရင္းေဆာင့္ရင္းအဖုတ္ကက်င္လာသည္။ ရင္ထဲဖုိလာသည္။
ေဆာင့္ခ်က္ေတြကျမန္လာသည္။ အရသာပုိေတြ႔လာသည္။
ေဒၚတင္တင္ေစာက္ရည္ေတြထြက္ကုန္သည္။
သူမကအဖုတ္ထဲမွလီးကုိခြ်တ္လုိက္သည္။
ေမာင္ခုိင္မ်က္ခြက္ေပၚ ခြထုိင္လုိက္သည္။

ပါးစပ္ကုိေသခ်ာဟေလ။ သူမအဖုတ္ထဲမွထြက္က်လာေသာ ေစာက္ရည္ျဖဴျဖဴခြ်ဲခ်ြဲေတြက ေအာက္မွဟထားေသာ ေမာင္ခုိင္ပါးစပ္ထဲက်ကုန္သည္။နင့္လွ်ာနဲ႔ယက္ေလ။ ဖင္ကုိပါယက္။
ေမာင္ခုိင္ကား ထုိေန႔တစ္ေန႔လုံးကုတင္မွာ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရျပီး အေၾကြးရွင္ သူေဌးမႀကီးေဒၚတင္တင္ရဲ႕ အဖုတ္နဲ႔ဖင္ေတြကုိယက္ေပးရသည့္အျပင္ စိတ္ႀကိဳက္လုိးပြဲဆင္ႏြဲျခင္းကုိ ခံရေတာ့သည္။

ေမာင္ခုိင္သတိရလာေတာ့တစ္ေလာကလုံးေမွာင္မဲေနသည္။
ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆုိတာေသခ်ာစဥ္းစားမရ။
မေန႔က ေဒၚတင္တင္အျပတ္ဖုိက္တာ ခံရျပီး သူေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေတာ့သိသည္။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္အားယူျပီးဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့သူ႔အေနအထားက ပုံမွန္မဟုတ္။ လႈပ္မရ။ သူ႔လက္ကုိေနာက္ျပန္အေနအထားျဖင့္
သံကြင္းျဖင့္ခတ္ထားျခင္းျဖစ္သလုိ ပါးစပ္ကုိ မေအာ္ႏုိင္ေအာင္ အဝတ္ျဖင့္ဆုိ႔ကာ တိပ္ျဖင့္ပိတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကုိလည္း ႏွစ္ေပေလာက္ရွိေသာ သံၾကိဳးျဖင့္ ခတ္ထားသည္။ေဇာေခြ်းေတြျပန္လာသည္။ သူ႔အေနအထားက ေသတၱာႀကီးတစ္လုံးထဲမွာ ထည့္ျပီးပိတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
သူေအာ္ေသာ္လည္း အသံထြက္မလာ။ ကားတစ္စီးေပၚေရာက္ေနတာေတာ့ေသခ်ာသည္။

တစ္ခစ္ခစ္ႏွင့္စကားေျပာသံမ်ားၾကားရသည္။
မေကသီနဲ႔ေဒၚတင္တင္အသံပင္။
ေကသီေရ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေစ်းေကာင္းရမယ္ထင္တယ္
အထဲကေကာင္က။ဘာေတြပါလိမ့္။
ဒါေပါ့ မမတင္ရဲ႕ ပုိင္တယ္ေနာ္။ ဒီေကာင္ကငယ္ငယ္ေလး
ရွိေသးေတာ့ ႀကိဳက္ၾကမွာပါ။ ခစ္ခစ္။
ယခုမွ သူေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ခံရမွန္းသိေတာ့သည္။ ေဒၚတင္တင္ႏွင့္ မေကသီတုိ႔တစ္ဖြဲ႕ထဲေတြပင္။ သူ႔ကုိ ေရာင္းစားေတာ့မွာ ေသခ်ာေနသည္။ဘာမွမတတ္ႏုိင္ေတာ့သည့္အေနအထား။
မၾကာမီကားရပ္သြားသည္။
ေၾသာ္ မေကသီတုိ႔ေတာင္ ေရာက္လာၾကျပီကုိး။ ျခံဝမွႏႈတ္ဆက္သံမ်ားၾကားရသည္။သူ႔ကုိသယ္လာေသာေသတၱာကုိ
လူေတြမလာၾကသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕နိမ့္ဆင္းသြားတာ
ခံစားရသည္။ ေျမေအာက္ခန္းတစ္ခုျဖစ္မည္ထင္သည္။
ေသတၱာကုိခ်လုိက္တာေတာ့သိသည္။ ေသတၱာေသာ့ကုိ
ဖြင့္သံၾကားရသည္။ ေသတၱာပြင့္သြားသည္ႏွင့္လႈပ္ခ်ိန္မရလုိက္
လက္နင္ကုိင္လူထြားႀကီးႏွစ္ေယာက္က သူ႔ကုိခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲထုတ္လုိက္သည္။

ေကသီက ၾကာပြတ္ကုိဆလုိက္သည္။ ဆလုိက္ထုိးထားသည့္ စင္ေပၚ မွာေတာ့ ေမာင္ခုိင္ကုိ တစ္ကုိယ္လုံးကုိယ္လုံးတီးခြ်တ္ထားျပီး မတ္တပ္အေနအထားျဖင့္ တုိင္ႏွစ္တုိင္မွာ ကားယားႀကီး ေျခေတြလက္ေတြကုိပူးတုပ္ထားသည္။ ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခုိင္နားသြား၍ ပါးစပ္မွ အဝတ္ကုိဆြဲထုတ္လုိက္သည္။
မမတင္ ကြ်န္ေတာ့္ကုိလြတ္ေပးပါဗ်ာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေဒၚတင္တင္က ျပဳံးလုိက္ျပီး။ မင္းကုိလြတ္ေပးဖုိ႔ဒီေခၚလာတာမွတ္ေနလား။ ခစ္ခစ္။ နည္းနည္းေနရင္ မင္းကုိ ဝယ္မဲ့အမ်ဳိးသမီးေတြဆီမွာ ေရာင္းေတာ့မွာ။ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ မလုပ္ပါနဲ႕။
ေမာင္ခုိင္မေအာ္ႏုိင္ေအာင္ေဒၚတင္တင္က ပါးစပ္ကုိ ေရာ္ဘာလုံး ေခါင္းပတ္ျဖင္းစြပ္ကာ ခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့သည္။
ခစ္ခစ္မင္းကုိ ေစ်းေကာင္းေကာင္းနဲ႕ငါေရာင္းေတာ့မွာ။
လာဝယ္တဲ့ ေကာင္မေတြကေတာ့ မင္းကုိေငြနဲ႕ဝယ္ထားတာဆုိေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးခုိင္းၾကမွာေသခ်ာတယ္။

ေကသီေရ လုိက္ကာဖြင့္လုိက္ေတာ့။ လုိက္ကာပြင့္သြားေတာ့ ေမာင္ခုိင္ရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာမ်ားပင္ပူသြားသည္။
စင္ေအာက္က စားပြဲဝုိင္းေတြမွာ ဝုိင္ေသာက္ေနၾကေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား။ သူေဌးမေတြျဖစ္ဟန္တူသည္။
ေဒၚတင္တင္က ဒီတစ္ခါကေတာ့ ဒီညအတြက္ ေနာက္ဆုံးပစၥည္း
ေလးပါ။ အရုိင္းေလးေနာ္။ ကဲစေခၚလုိ႔ရပါျပီ။
ေမာင္ခုိင္ခ်ည္ထားေသာႀကိဳးမ်ားကုိ ရုန္းေတာ့သည္။ လြတ္လုိလြတ္ျငား။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ေနာက္မွ မေကသီရုိက္လုိက္ေသာၾကာပြတ္ရုိက္ခ်က္ကသူ႔ေက်ာေပၚက်လာသည္။
ရြမ္းရြမ္း စည္းခ်က္မွန္မွန္ရုိက္နက္ေနေသာ သူမရဲ႕ရုိက္ခ်က္မ်ားကုိ ေမာင္ခုိင္ ေက်ာေကာ့ျပီး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနတာကုိ ေကသီ ေက်နပ္ေနသည္။ စင္ေအာက္မွ ေမာင္ခုိင္ကုိ ကြ်န္အျဖစ္ဝယ္ယူလုိသူ မိန္းမမ်ားက ေစ်းကုိအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိးေပးေနၾကသည္။
ဒီေလာက လူသိနည္းျပီး လ်ွဳိ႕ဝွက္လုပ္ၾကတာေလ။ ေမာင္ခုိင္လုိ လူသိနည္းသည့္မိဘမဲ့တစ္ေကာင္ၾကြက္တစ္ေယာက္ကုိထုိမိန္းမမ်ားထံမွာ ကြ်န္အျဖစ္ေရာင္းခ်ျခင္းက သူမတုိ႔အဖုိ႔ေငြလဲရ ေနာက္ေၾကာင္းလဲရွင္းတယ္ေလ။

ေနာက္တစ္လခန္႔အၾကာ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာျဖစ္ပါတယ္။
အခန္းတံခါးေသာ့ဖြင့္သံၾကားလုိက္ရေတာ့ ေမာင္ခုိင္အိပ္ေပ်ာ္ရာမွ ႏုိးလာပါတယ္။ သူအိပ္ေနရတဲ့အခန္းထဲက ကုတင္အစုတ္ေလးေပၚမွာ ေခြေခြေလးအိပ္ေနရတာပါ။ သူ႔လည္ပင္းမွာေတာ့ သံနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ေခြးလည္ပတ္ပတ္ေပးထားျခင္းခံရပါတယ္။
ေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္သံကုိၾကားရပါတယ္။
ကုတင္ေအာက္ကုိဆင္းျပီး ဒူးေထာက္ေခါင္းငုံ့ေနတဲ့ေမာင္ခုိင္ သူ႔ေရွ႔႕ကုိလာရပ္တဲ့ ေျခေထာက္အစုံကုိလွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။
အနက္ေရာင္ထမိန္အနားစေအာက္မွာ ေလဒီရႈးအနီဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ေျခဖမုိးျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းေလးေတြအထက္က မွာ စိန္ေျခက်င္းေလးေတြကုိ ျမင္ရတာေၾကာင့္ သခင္မျဖစ္သူ ေမသီဝင္းမွန္း မေျပာဘဲ သိေနပါတယ္။ ငါလာေနျပီေလဘာလုပ္ရမယ္ဆုိတာမသိဘူးလား။
ဟုတ္ဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးေမ့သြားလုိ႔ပါသခင္မ။
ေမာင္ခုိင္က ျပာျပာသလဲေျဖရင္း သခင္မေမသီဝင္းရဲ႕ ေျခဖမုိးကုိ ဦးညႊတ္နမ္းရႈပ္ျပီး အရုိအေသေပးလုိက္ပါတယ္။
ရျပီ ေခါင္းေမာ့ျပီးငါ့ကုိေမာ္ဖူးစမ္း။ ေမာင္ခုိင္ေခါင္းေမာ့လုိက္ေတာ့ အျပာေရာင္ဘေလာက္စ္အက်ၤိေအာက္က ရင္မုိ႔မုိ႔ေပၚဝဲက်ေနတဲ့ သခင္မေမသီဝင္းရဲ႕ ပတၱျမားေလာ့ကတ္သီးေလးကုိျမင္ရျပီး။
လည္တုိင္ျဖဴျဖဴအထက္မွာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနီေျပေျပေလးဆုိးထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး။

မ်က္ႏွာကေခ်ာေပမဲ့မ်က္ႏွာထားကမာေက်ာပါတယ္။ အသက္ကလဲ(၃၅)ေလာက္သာရွိဦးမယ္။
ဆံပင္ေတြကုိိစုျပီး ေနာက္မွာစည္းထားတာေၾကာင့္မ်က္ႏွာကရွင္းေနတာပါ။ ေမာင္ခုိင္ကုိ သူမကဝယ္ခဲ့တာပါ။ေငြနဲ႔ဝယ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူမစိတ္ႀကိဳက္ပါဘဲ။ ေမာင္ခုိင္ကုိ ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္တန္ဖုိးထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔စဥ္ အိမ္အလုပ္မွန္သမွ်ကုိ မုိးလင္းမုိးခ်ဳပ္ခုိင္းတဲ့အျပင္ မထင္လ်ွင္မထင္သလုိ သူမလက္စြဲေတာ္ႀကိမ္နဲ႔ အေရကြာေအာင္ေဆာ္တတ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္အိမ္မွာရွိတဲ့ သူမညီမ သီသီကလဲထုိနည္းအတုိင္းပါ။
ေမာင္ခုိင္ကုိ သူမတုိ႔စားကြ်င္းစားက်န္မ်ားသာေကြ်းျပီး ခုိင္းေစေနၾကတာပါ။ ေဒၚေမသီဝင္းနဲ႔သီသီကုိသာမက သူမတုိ႔သူငယ္ခ်င္း အိမ္ေထာင္သည္အမ်ဳိးသမီးမ်ားလာလ်ွင္လဲ ေမာင္ခုိင္ေၾကာက္ေနရပါတယ္။ မထင္လ်ွင္ မထင္သလုိ ပါးရုိက္နားရုိက္လုပ္ျပီး။
ေတာ္ေတာ္ေစာကိသုံးမက်တဲ့ေကာင္ ေမသီဝင္းမုိ႔လုိ႔ နင္ထမင္းစားေနရတယ္မွတ္ ငါ့ဆီမွာဆုိ မင္းလုိေကာင္ ငါ့ခ်ီးပဲစားခုိင္းရမယ္ ဟုမညာမတာေျပာဆုိတတ္ၾကသည္။ဒီေန႔လဲ ေဒၚေမသီဝင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားဖဲရုိက္လာၾကဦးမည္။ ေမာင္ခုိင္ကေတာ့မရႈမလွ သူမတုိ႔ဒဏ္ခံရေပဦးမည္။ဒါေပမဲ့ ဘာမွမတတ္ႏုိင္လုပ္ေပးရမွာပင္။
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ကလဲမလြယ္ကူႏုိင္ေတာ့ သူမတုိ႔ေစစားခ်င္သလုိ ေစစားျခင္းကုိ ခံဖုိ႔ပဲရွိေတာ့တာေပါ့ေလ။